پلاس باف

لغت نامه دهخدا

پلاس باف. [ پ َ ] ( نف مرکب ) سازنده و کننده پلاس. لوّاف. ( محمودبن عمر ربنجنی ).

( اسم ) سازنده و کنند. پلاس لواف .

(پَ ) (ص فا. ) سازنده و کنندة پلاس .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید