پلاخور

لغت نامه دهخدا

پلاخور. [ پ َ خوَرْ / خُرْ ] ( اِ ) این نام را در دره چالوس و در کرج و مرزهای فوقانی جنگلهای شمالی ایران و در اراضی خشک و کوهستانی و استپ های کرمانشاه و لرستان و شیراز بگونه ای از شونگ میدهند و آن نام را در درفک به زین دار و هفت کول دهند و در گیلان دقزدانه را پلاخور گویند ( گااوبا ). و نیز رجوع به زین دار و دقزدانه شود.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:پیچ امین الدوله

پیشنهاد کاربران

شونگ
درختچه ای که بخاطر مغز نرم آن در قدیم، توسط میله ای داغ به آسانی سوراخ و به چوب سیگارهای بلند و کوتاه تبدیل میگشت

بپرس