پلئیاد ( La Pléiade ) نامی که به چند گروه از شخصیتهای برجسته، فیلسوفان یا شاعران، اطلاق کرده اند. این نام در عصر باستان برای گروهی از فیلسوفان سدهٔ ۶ ق م به کار می رفت.
پس از آن برای هفت تن از شاعران تراژیک که در سدهٔ ۳ ق م، حدود ۲۸۰ق م در دورهٔ بطلمیوس دوم ( ملقب به فیلادلفوس ) شکوفا شدند. آپولونیوس، کالیماخوس، تئوکریتوس و لیکُفرُن از اعضای پلئیاد بودند که از میان ایشان فقط آثار لیکُفرُن در دست است.
در عصر جدید این نام برای گروهی متشکل از ۷ شاعر فرانسوی سدهٔ ۱۶م به کار رفت که مهمترین عضو آن رُنسار بود. این گروه قصد داشتند شعر فرانسه را احیا کنند و کوشیدند با ترویج واژه های یونانی و لاتینی در زبان فرانسوی و با تقلید و اقتباس بسیاری از صورتهای ادبیات باستان، سطح ادبیات فرانسوی را ارتقا دهند. درقافیه های تک تک ابیات شعرشان موسیقی منعکس بود. این گروه را یوآخیم دو بلای و رُنسار هدایت می کردند و دیگر اعضای آن عبارت بودند از: ژان آنتوان دُبائیف، رمی بلُو، ژان دُرا، اِتین ژُدِل و پُنتوس دُ تیار. اعضاء پلئیاد به تأثیر از پترارک، شاعر بزرگ ایتالیایی سدهٔ ۱۴م، در شعرهایشان به عشق صورتی آرمانی بخشیدند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپس از آن برای هفت تن از شاعران تراژیک که در سدهٔ ۳ ق م، حدود ۲۸۰ق م در دورهٔ بطلمیوس دوم ( ملقب به فیلادلفوس ) شکوفا شدند. آپولونیوس، کالیماخوس، تئوکریتوس و لیکُفرُن از اعضای پلئیاد بودند که از میان ایشان فقط آثار لیکُفرُن در دست است.
در عصر جدید این نام برای گروهی متشکل از ۷ شاعر فرانسوی سدهٔ ۱۶م به کار رفت که مهمترین عضو آن رُنسار بود. این گروه قصد داشتند شعر فرانسه را احیا کنند و کوشیدند با ترویج واژه های یونانی و لاتینی در زبان فرانسوی و با تقلید و اقتباس بسیاری از صورتهای ادبیات باستان، سطح ادبیات فرانسوی را ارتقا دهند. درقافیه های تک تک ابیات شعرشان موسیقی منعکس بود. این گروه را یوآخیم دو بلای و رُنسار هدایت می کردند و دیگر اعضای آن عبارت بودند از: ژان آنتوان دُبائیف، رمی بلُو، ژان دُرا، اِتین ژُدِل و پُنتوس دُ تیار. اعضاء پلئیاد به تأثیر از پترارک، شاعر بزرگ ایتالیایی سدهٔ ۱۴م، در شعرهایشان به عشق صورتی آرمانی بخشیدند.
wiki: پلئیاد