پل بی پرسیادو ( متولد ۰۱۹۷۰−۰۹−۱۱ ۱۱ سپتامبر ۱۹۷۰ با نام بئاتریس پرسیادو ) ، نویسنده، فیلسوف و کتابدار، که کارش بر موضوعات کاربردی و نظری مرتبط با هویت، جنسیت، پورنوگرافی، معماری و تمایلات جنسی متمرکز است. پرسیادو در ابتدا به عنوان یک نویسنده زن شناخته می شد، اما در سال ۲۰۱۰م. فرایند «انتقال آهسته» را آغاز و شروع به مصرف تستوسترون کرد و در نهایت فرایند انتقال پزشکی را انجام داد. از این زمان به بعد او علناً خود را یک تراجنسیتی و همچنین فمینیست معرفی می کرد.
... [مشاهده متن کامل]
پرسیادو با بورسیه فولبرایت برای تحصیل از اسپانیا به مدرسه نیواسکول در نیویورک رفت و موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد رشته فلسفه از این دانشگاه شد. ژاک دریدا و اگنس هلر اساتید راهنمای پرسیادو در این دانشگاه بودند. علی رغم وقفهٔ کوتاهی در تحصیل، پرسیادو روابط نزدیکی با بسیاری از اساتید برقرار کرد. در سال ۱۹۹۹م. دریدا، یکی از اساتید پرسیادو، از او برای تدریس در سمیناری در پاریس در مورد بخشش و هدیه در دوران تحول جنسی دعوت کرد. پس از انتقال به شغل حرفه ای خود، او و شریک جدیدش، آلبرتو پرز، شروع به برگزاری انجمن های توانمندسازی در جوامع فقیر کردند. سپس برای تکمیل تحصیلات خود در رشته دکترای فلسفه و تئوری معماری در دانشگاه پرینستون به ایالات متحده بازگشت، او در سال ۲۰۱۰م. از رسالهٔ دکتری خود با عنوان پورنوتوپیا: معماری و جنسیت در پلی بوی در دوران جنگ سرد دفاع کرد، و بعداً آن را در قالب کتاب منتشر کرد و برنده جایزه ساد در فرانسه شد.
پرسیادو استاد رشتهٔ تاریخ سیاسی بدن، نظریه جنسیت و تاریخ عملکرد در دانشگاه پاریس VIII بوده است، او همچنین مدیر برنامه مطالعات مستقل ( PEI ) در موزه هنرهای معاصر بارسلون ( MACBA ) بوده است. علاوه بر این او متصدی برنامه های عمومی اسناد ۱۴، کاسل و آتن بود.
او از ژانویه سال ۲۰۱۳م. به طور منظم با وب سایت Liberation. fr متعلق به روزنامه فرانسوی لیبراسیون، در ستونی با موضوع جنسیت، روابط جنسی، عشق و قدرت زیستی، همکاری کرده است.
پرسیادو در ابتدا به عنوان یک نویسنده زنِ لزبین شناخته می شد، او در سال ۲۰۱۴م. اعلام کرد که در حال گذار جنسی است و در ژانویه ۲۰۱۵م. نام کوچک خود را به پل تغییر داد. پرسیادو از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۴ میلادی با نویسنده و کارگردان فرانسوی ویرژینی دپانت زندگی کرد.
... [مشاهده متن کامل]
پرسیادو با بورسیه فولبرایت برای تحصیل از اسپانیا به مدرسه نیواسکول در نیویورک رفت و موفق به اخذ مدرک کارشناسی ارشد رشته فلسفه از این دانشگاه شد. ژاک دریدا و اگنس هلر اساتید راهنمای پرسیادو در این دانشگاه بودند. علی رغم وقفهٔ کوتاهی در تحصیل، پرسیادو روابط نزدیکی با بسیاری از اساتید برقرار کرد. در سال ۱۹۹۹م. دریدا، یکی از اساتید پرسیادو، از او برای تدریس در سمیناری در پاریس در مورد بخشش و هدیه در دوران تحول جنسی دعوت کرد. پس از انتقال به شغل حرفه ای خود، او و شریک جدیدش، آلبرتو پرز، شروع به برگزاری انجمن های توانمندسازی در جوامع فقیر کردند. سپس برای تکمیل تحصیلات خود در رشته دکترای فلسفه و تئوری معماری در دانشگاه پرینستون به ایالات متحده بازگشت، او در سال ۲۰۱۰م. از رسالهٔ دکتری خود با عنوان پورنوتوپیا: معماری و جنسیت در پلی بوی در دوران جنگ سرد دفاع کرد، و بعداً آن را در قالب کتاب منتشر کرد و برنده جایزه ساد در فرانسه شد.
پرسیادو استاد رشتهٔ تاریخ سیاسی بدن، نظریه جنسیت و تاریخ عملکرد در دانشگاه پاریس VIII بوده است، او همچنین مدیر برنامه مطالعات مستقل ( PEI ) در موزه هنرهای معاصر بارسلون ( MACBA ) بوده است. علاوه بر این او متصدی برنامه های عمومی اسناد ۱۴، کاسل و آتن بود.
او از ژانویه سال ۲۰۱۳م. به طور منظم با وب سایت Liberation. fr متعلق به روزنامه فرانسوی لیبراسیون، در ستونی با موضوع جنسیت، روابط جنسی، عشق و قدرت زیستی، همکاری کرده است.
پرسیادو در ابتدا به عنوان یک نویسنده زنِ لزبین شناخته می شد، او در سال ۲۰۱۴م. اعلام کرد که در حال گذار جنسی است و در ژانویه ۲۰۱۵م. نام کوچک خود را به پل تغییر داد. پرسیادو از سال ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۴ میلادی با نویسنده و کارگردان فرانسوی ویرژینی دپانت زندگی کرد.
