۳۰°۱۱′۵۹″ شمالی ۹۰°۰۷′۲۲″ غربی / ۳۰٫۱۹۹۷۲°شمالی ۹۰٫۱۲۲۷۸°غربی / 30. 19972; - 90. 12278
پل میان گذر دریاچهٔ پونچاترین ( به انگلیسی: Lake Pontchartrain Causeway ) یک پل بتنی ساخته شده در ایالت لوئیزیانای آمریکا است که بر روی دریاچهٔ پونچاترین در شمال نیو اورلئان قرار دارد. البته دقیق تر آنست که پونچاترین تالاب ( مانند تالاب انزلی ) نامیده شود، زیرا پونچاترین کم عمق ( حدود ۳–۴ متر ) بوده و به دریا نیز راه دارد. این پل از اتصال سازه های پیش ساختهٔ بتن مسلح ساخته شده است. ستون های پل، از لوله های توخالی بتنی ( با روش فشرده سازی با گرداندن ) ساخته شده اند و از میلگردهای فولادی برای ایجاد تنش فشاری در بتن در جدارهٔ این لوله ها استفاده شده است. سپس این ستون ها ( شمع ها ) ، حدوداً ۹٬۰۰۰ عدد، به کف ماسه ای دریاچه کوبیده شده اند و قطعات پیش ساختهٔ بتنی استحکام یافته با روش پیش تنیدن ( ایجاد تنش فشاری در بتن با استفاده از میلگردهای فولادی تحت کشش ) بر روی این ستون ها ( شمع ها ) قرار داده شده اند. این پل ابتدا در سال ۱۹۵۶ به صورت دوبانده ساخته شده بود که جوابگوی حجم ترافیک نبود و در نتیجه در سال ۱۹۶۹ پلی عریض تر در موازات پل اولیه ساخته شد و هر کدام از پل ها به تردد یک سویه اختصاص داده شد. پل نو به طول ۳۸٫۳۵ کیلومتر از سال ۱۹۶۹ تا پیش از افتتاح پل Jiaozhou Bay Bridge در چین[ ۱] در سال ۲۰۱۱، طولانی ترین پل روی زمین نامیده می شد. [ ۲]
پیش از سال ۱۹۹۹، هزینهٔ استفاده از پل برای خودروها ۱٫۵ دلار برای حرکت از شمال به جنوب یا برعکس بود. اما پس از سال ۱۹۹۹، عوارض ۳ دلاری تنها برای عبور از شمال به جنوب پل وضع شد تا بر سرعت استفاده از پل افزوده شود. بخش هایی فرعی از پل پونچاترین در طوفان کاترینا آسیب دید اما خود پل سالم ماند ( تا حدودی به دلیل دوری از مرکز طوفان ) و به یکی از مسیرهای مهم کمک رسانی تبدیل شد. [ ۳]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپل میان گذر دریاچهٔ پونچاترین ( به انگلیسی: Lake Pontchartrain Causeway ) یک پل بتنی ساخته شده در ایالت لوئیزیانای آمریکا است که بر روی دریاچهٔ پونچاترین در شمال نیو اورلئان قرار دارد. البته دقیق تر آنست که پونچاترین تالاب ( مانند تالاب انزلی ) نامیده شود، زیرا پونچاترین کم عمق ( حدود ۳–۴ متر ) بوده و به دریا نیز راه دارد. این پل از اتصال سازه های پیش ساختهٔ بتن مسلح ساخته شده است. ستون های پل، از لوله های توخالی بتنی ( با روش فشرده سازی با گرداندن ) ساخته شده اند و از میلگردهای فولادی برای ایجاد تنش فشاری در بتن در جدارهٔ این لوله ها استفاده شده است. سپس این ستون ها ( شمع ها ) ، حدوداً ۹٬۰۰۰ عدد، به کف ماسه ای دریاچه کوبیده شده اند و قطعات پیش ساختهٔ بتنی استحکام یافته با روش پیش تنیدن ( ایجاد تنش فشاری در بتن با استفاده از میلگردهای فولادی تحت کشش ) بر روی این ستون ها ( شمع ها ) قرار داده شده اند. این پل ابتدا در سال ۱۹۵۶ به صورت دوبانده ساخته شده بود که جوابگوی حجم ترافیک نبود و در نتیجه در سال ۱۹۶۹ پلی عریض تر در موازات پل اولیه ساخته شد و هر کدام از پل ها به تردد یک سویه اختصاص داده شد. پل نو به طول ۳۸٫۳۵ کیلومتر از سال ۱۹۶۹ تا پیش از افتتاح پل Jiaozhou Bay Bridge در چین[ ۱] در سال ۲۰۱۱، طولانی ترین پل روی زمین نامیده می شد. [ ۲]
پیش از سال ۱۹۹۹، هزینهٔ استفاده از پل برای خودروها ۱٫۵ دلار برای حرکت از شمال به جنوب یا برعکس بود. اما پس از سال ۱۹۹۹، عوارض ۳ دلاری تنها برای عبور از شمال به جنوب پل وضع شد تا بر سرعت استفاده از پل افزوده شود. بخش هایی فرعی از پل پونچاترین در طوفان کاترینا آسیب دید اما خود پل سالم ماند ( تا حدودی به دلیل دوری از مرکز طوفان ) و به یکی از مسیرهای مهم کمک رسانی تبدیل شد. [ ۳]
