پل گئورگ ادلر فون رننکمپف ( روسی: Па́вел Ка́рлович Ренненка́мпф ; ۲۹ آوریل ۱۸۵۴ - ۱ آوریل ۱۹۱۸ ) ، در انگلیسی معروف به Paul von Rennenkampf، نجیب زاده آلمانی اهل بالتیک، دولتمرد و ژنرال ارتش امپراتوری روسیه بود که در خط ابتدایی جبهه شرقی فرماندهی ارتش اول روسیه در حمله به پروس شرقی در جنگ جهانی اول را بر عهده داشت. وی همچنین به عنوان آخرین فرمانده منطقه نظامی ویلنا خدمت کرد.
... [مشاهده متن کامل]
رننکمپف به عنوان یک فرمانده سواره نظام تأثیرگذار در دوران شورش مشت زن ها و جنگ روسیه و ژاپن شهرت یافت. وی همچنین، گروهی که وظیفه سرکوب جمهوری چیتا را طی انقلاب ۱۹۰۵ روسیه بر عهده داشت، رهبری کرد که این امر باعث ارتقا بیشتر وی شد. با آغاز جنگ جهانی اول رننکمپف فرمانده ناحیه نظامی ویلنا بود که از نیروهایش برای تشکیل ارتش اول روسیه که تحت فرماندهی وی درآمده بود، استفاده شد. او ارتش اول روسیه را در حمله به پروس شرقی هدایت کرد و در اواخر اوت ۱۹۱۴ پیروزی زودهنگامی را در گومبینن بدست آورد، اما پس از شکست در تاننبرگ، دریاچه های ماسورین و وچ از فرماندهی برکنار شد، اگرچه بعدها با توجه به تحقیق رسمی انجام شده، از اتهام اشتباه انجام شده در شکست ارتش روسیه در نبرد وچ بی گناه شناخته شد. رننکمپف در جریان ترور سرخ در سال ۱۹۱۸ توسط بلشویک ها در تاگانروگ مورد اصابت گلوله قرار گرفته و به قتل رسید.
در آغاز جنگ جهانی اول، رننکمپف تحت فرماندهی کل قوای روسیه ژنرال یاکوف ژیلینسکی، به عنوان فرمانده ارتش اول روسیه در جبهه شمال غربی منصوب شد. در ۷ آگوست ۱۹۱۴، رننکمپف و نیروهایش از شرق وارد پروس شرقی شدند. هنگامی که ارتش هشتم آلمان، به دستور ژنرال ماکسیمیلیان فون پریتویتس، عقب نشینی نمود؛ شکافی بین ارتش روسیه ایجاد شد. با بهره گیری از این امر، لشکر اول سلطنتی آلمان، به فرماندهی ژنرال هرمان فون فرانسوا، در نبرد استالوپنن با انجام ضدحمله در جبهه شرقی جنگ را آغاز کرد. اگرچه این یک پیروزی برای آلمان ها بود، اما بمباران توپخانه روسیه حملات آلمان را متوقف کرد و باعث شد ژنرال فرانسوا به شهر گومبینن عقب نشینی کند. پس از این اتفاق، رننکمپف به پیشروی خود ادامه داد و ارتش هشتم آلمان را که تحت فرماندهی ژنرال پریتویتس بود در نبرد گومبنن شکست داد. اما به دلیل ارزیابی نادرستی که بعدها توسط ژنرال ژیلینسکی انجام شد، پیروزی در گومبینن ارزش خود را از دست داد. پس از نبرد گومبینن، ژنرال ژلینسکی به رننکمپف دستور داد تا حمله ای علیه قلب پروس شرقی، کونیگسببرگ را آغاز کند، اما ارتش وی به دلیل اشتباهی که ژنرال ژیلینسکی مرتکب شد، نتوانست به ارتش دوم روسیه که تحت فرماندهی ژنرال الکساندر سامسنوف بود؛ بپیوندد. در نتیجه، ارتش هشتم آلمان تحت فرماندهی جدید، ژنرال ( بعدها فیلد مارشال ) پاول فون هیندنبورگ، با شکاف ایجاد شده بین دو ارتش اول و دوم روسیه، ارتش دوم را در حوالی آلنشتاین ( طی نبرد تاننبرگ ) محاصره و تقریباً نابود کرد. هنگامی که ژنرال سامسنوف ناامید درخواست های خود را برای کمک ارسال کرد، رننکمپف به جای اینکه بلافاصله پاسخ دهد و برای کمک به سامسنوف به سمت جنوب حرکت کند، تقریباً به طور کامل درخواست کمک را نادیده گرفت، و سرانجام در حالی او و افرادش بسیار کندتر از آنچه که انتظار می رفت حرکت به سمت جنوب را آغاز نمودند ( احتمالاً به دلیل رقابت شخصی بین رننکمپف و سامسنوف ) که کمک به ارتش دوم دیگر دیر شده بود. این یکی از دلایل اصلی شکست ارتش دوم روسیه در نبرد تاننبرگ بود. پس از این نبرد، ژنرال سامسنوف به دلیل سرافکندگی ناشی از شکست، دست به خودکشی زد.
... [مشاهده متن کامل]
رننکمپف به عنوان یک فرمانده سواره نظام تأثیرگذار در دوران شورش مشت زن ها و جنگ روسیه و ژاپن شهرت یافت. وی همچنین، گروهی که وظیفه سرکوب جمهوری چیتا را طی انقلاب ۱۹۰۵ روسیه بر عهده داشت، رهبری کرد که این امر باعث ارتقا بیشتر وی شد. با آغاز جنگ جهانی اول رننکمپف فرمانده ناحیه نظامی ویلنا بود که از نیروهایش برای تشکیل ارتش اول روسیه که تحت فرماندهی وی درآمده بود، استفاده شد. او ارتش اول روسیه را در حمله به پروس شرقی هدایت کرد و در اواخر اوت ۱۹۱۴ پیروزی زودهنگامی را در گومبینن بدست آورد، اما پس از شکست در تاننبرگ، دریاچه های ماسورین و وچ از فرماندهی برکنار شد، اگرچه بعدها با توجه به تحقیق رسمی انجام شده، از اتهام اشتباه انجام شده در شکست ارتش روسیه در نبرد وچ بی گناه شناخته شد. رننکمپف در جریان ترور سرخ در سال ۱۹۱۸ توسط بلشویک ها در تاگانروگ مورد اصابت گلوله قرار گرفته و به قتل رسید.
در آغاز جنگ جهانی اول، رننکمپف تحت فرماندهی کل قوای روسیه ژنرال یاکوف ژیلینسکی، به عنوان فرمانده ارتش اول روسیه در جبهه شمال غربی منصوب شد. در ۷ آگوست ۱۹۱۴، رننکمپف و نیروهایش از شرق وارد پروس شرقی شدند. هنگامی که ارتش هشتم آلمان، به دستور ژنرال ماکسیمیلیان فون پریتویتس، عقب نشینی نمود؛ شکافی بین ارتش روسیه ایجاد شد. با بهره گیری از این امر، لشکر اول سلطنتی آلمان، به فرماندهی ژنرال هرمان فون فرانسوا، در نبرد استالوپنن با انجام ضدحمله در جبهه شرقی جنگ را آغاز کرد. اگرچه این یک پیروزی برای آلمان ها بود، اما بمباران توپخانه روسیه حملات آلمان را متوقف کرد و باعث شد ژنرال فرانسوا به شهر گومبینن عقب نشینی کند. پس از این اتفاق، رننکمپف به پیشروی خود ادامه داد و ارتش هشتم آلمان را که تحت فرماندهی ژنرال پریتویتس بود در نبرد گومبنن شکست داد. اما به دلیل ارزیابی نادرستی که بعدها توسط ژنرال ژیلینسکی انجام شد، پیروزی در گومبینن ارزش خود را از دست داد. پس از نبرد گومبینن، ژنرال ژلینسکی به رننکمپف دستور داد تا حمله ای علیه قلب پروس شرقی، کونیگسببرگ را آغاز کند، اما ارتش وی به دلیل اشتباهی که ژنرال ژیلینسکی مرتکب شد، نتوانست به ارتش دوم روسیه که تحت فرماندهی ژنرال الکساندر سامسنوف بود؛ بپیوندد. در نتیجه، ارتش هشتم آلمان تحت فرماندهی جدید، ژنرال ( بعدها فیلد مارشال ) پاول فون هیندنبورگ، با شکاف ایجاد شده بین دو ارتش اول و دوم روسیه، ارتش دوم را در حوالی آلنشتاین ( طی نبرد تاننبرگ ) محاصره و تقریباً نابود کرد. هنگامی که ژنرال سامسنوف ناامید درخواست های خود را برای کمک ارسال کرد، رننکمپف به جای اینکه بلافاصله پاسخ دهد و برای کمک به سامسنوف به سمت جنوب حرکت کند، تقریباً به طور کامل درخواست کمک را نادیده گرفت، و سرانجام در حالی او و افرادش بسیار کندتر از آنچه که انتظار می رفت حرکت به سمت جنوب را آغاز نمودند ( احتمالاً به دلیل رقابت شخصی بین رننکمپف و سامسنوف ) که کمک به ارتش دوم دیگر دیر شده بود. این یکی از دلایل اصلی شکست ارتش دوم روسیه در نبرد تاننبرگ بود. پس از این نبرد، ژنرال سامسنوف به دلیل سرافکندگی ناشی از شکست، دست به خودکشی زد.
