پُل سِزان ( به فرانسوی: Paul Cézanne ) ، ( ۱۹ ژانویه ۱۸۳۹ – ۲۲ اکتبر ۱۹۰۶ ) ، از تأثیرگذارترین نقاشان مدرن فرانسوی و همچنین یکی از برجسته ترین نقاشان پست امپرسیونیسم محسوب می شود. وی آثارش را در کنار آثار نقاشان امپرسیونیسم به نمایش می گذاشت. [ ۱]
نوآوری های او چه در شیوهٔ اجرای نقاشی ها و چه در سبک، [ ۲] بعد نمایی، ترکیب بندی و رنگ آمیزی آن ها بر هنر سدهٔ بیستم تأثیر شگرفی گذاشت. [ ۳] پیکاسو ترکیب بندی های سطوح او را به شیوهٔ کوبیسم گسترش داد و ماتیس متأثر از نوع رنگ آمیزی وی بود. از هر دو این نقاشان آمده است که «سزان پدر همهٔ ما است». [ ۴]
وی در همهٔ زندگی هنری اش کم سخن بود و از این رو همواره در جمع هنرمندان بیگانه به شمار می آمد از این رو وی در کهن سالی به شهرت رسید و مورد توجه قرار گرفت. [ ۵]
پل سزان در نوزدهم ژانویه ۱۸۳۹ در شهر اکس آن پروانس در شمال باختری فرانسه زاده شد. پدرش لوئیس اگوستوس سزان بانک داری توان گر بود که هزینه های زندگی پسر هنرمندش را می پرداخت و پس از مرگ مرده ریگی به سزا ( 400000 فرانک ) برای او به جای گذارد. [ ۶] مادرش آن الیزابت اونورین اوبرت زنی بود دل زنده و بسیار نازک دل و رنجور. نشان دید و انگاشت زندگی پل از او نشأت گرفت. پل و دو خواهر کوچک ترش مری و رز روزگار کودکی آرامی داشتند. در ده سالگی به دبستان شبانه روزی سنت جوزف در آیکس رفت[ ۷] و تحت تأثیر یک راهب اسپانیایی به نام جوزف گیلبرت قرار گرفت. در ۱۸۵۲ به دبیرستان بوریون به تحصیل ادامه داد.
پل سزان که در نوجوانی درشت اندام و نیرومند بود از دوست کوچک و تکیدهٔ خود امیل زولا، در کشمکش هایش با بچه محل ها که او را به ریش خند می زدند پشتیبانی می کرد. زولا سال ها پس از آن چنین از سزان یاد می کرد «ما که از دید روانی در دو سوی رویاروی هم بودیم برای همیشه باهم یکی شدیم و برای هم پیوندی هایی رازگون، که همان آشفته سری ناآشکار هردوی ما بود برای رسیدن به فرازمندی، به هم گراییدیم. هشیاری برتر ما در تراز با آن ناکسان کودن بی سروپا که با دیوخویی کتکمان می زدند بیدار می شد». [ ۸]
در سال های ۱۸۶۱–۱۸۵۹ سزان با سرنهادن به خواست پدر در دانشکده حقوق دانشگاه اکس مارسی به تحصیل پرداخت و در همان هنگام آموختن طراحی را دنبال کرد. در ۱۸۶۱ پس از گفتگویی ناخوشایند با پدرش که بر آن بود تا او را از رفتن به پاریس برای آموختن نگارگری بازدارد رهسپار پاریس شد اما آشنایی با کارهای نوآورانی چون اوژن دولاکروا، گوستاو کوربه او را دلسرد کرد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفنوآوری های او چه در شیوهٔ اجرای نقاشی ها و چه در سبک، [ ۲] بعد نمایی، ترکیب بندی و رنگ آمیزی آن ها بر هنر سدهٔ بیستم تأثیر شگرفی گذاشت. [ ۳] پیکاسو ترکیب بندی های سطوح او را به شیوهٔ کوبیسم گسترش داد و ماتیس متأثر از نوع رنگ آمیزی وی بود. از هر دو این نقاشان آمده است که «سزان پدر همهٔ ما است». [ ۴]
وی در همهٔ زندگی هنری اش کم سخن بود و از این رو همواره در جمع هنرمندان بیگانه به شمار می آمد از این رو وی در کهن سالی به شهرت رسید و مورد توجه قرار گرفت. [ ۵]
پل سزان در نوزدهم ژانویه ۱۸۳۹ در شهر اکس آن پروانس در شمال باختری فرانسه زاده شد. پدرش لوئیس اگوستوس سزان بانک داری توان گر بود که هزینه های زندگی پسر هنرمندش را می پرداخت و پس از مرگ مرده ریگی به سزا ( 400000 فرانک ) برای او به جای گذارد. [ ۶] مادرش آن الیزابت اونورین اوبرت زنی بود دل زنده و بسیار نازک دل و رنجور. نشان دید و انگاشت زندگی پل از او نشأت گرفت. پل و دو خواهر کوچک ترش مری و رز روزگار کودکی آرامی داشتند. در ده سالگی به دبستان شبانه روزی سنت جوزف در آیکس رفت[ ۷] و تحت تأثیر یک راهب اسپانیایی به نام جوزف گیلبرت قرار گرفت. در ۱۸۵۲ به دبیرستان بوریون به تحصیل ادامه داد.
پل سزان که در نوجوانی درشت اندام و نیرومند بود از دوست کوچک و تکیدهٔ خود امیل زولا، در کشمکش هایش با بچه محل ها که او را به ریش خند می زدند پشتیبانی می کرد. زولا سال ها پس از آن چنین از سزان یاد می کرد «ما که از دید روانی در دو سوی رویاروی هم بودیم برای همیشه باهم یکی شدیم و برای هم پیوندی هایی رازگون، که همان آشفته سری ناآشکار هردوی ما بود برای رسیدن به فرازمندی، به هم گراییدیم. هشیاری برتر ما در تراز با آن ناکسان کودن بی سروپا که با دیوخویی کتکمان می زدند بیدار می شد». [ ۸]
در سال های ۱۸۶۱–۱۸۵۹ سزان با سرنهادن به خواست پدر در دانشکده حقوق دانشگاه اکس مارسی به تحصیل پرداخت و در همان هنگام آموختن طراحی را دنبال کرد. در ۱۸۶۱ پس از گفتگویی ناخوشایند با پدرش که بر آن بود تا او را از رفتن به پاریس برای آموختن نگارگری بازدارد رهسپار پاریس شد اما آشنایی با کارهای نوآورانی چون اوژن دولاکروا، گوستاو کوربه او را دلسرد کرد.
wiki: پل سزان