پل امیل

لغت نامه دهخدا

پل امیل. [ پ ُ اِ ] ( اِخ ) کنسول روم در 219 و 216 ق. م. که در نبرد کان بقتل رسید.

پل امیل. [ پ ُ اِ ] ملقب به لو ماسدونیک ( مقدونی ). پسر پل امیل مذکور در فقره قبل. کنسول در 181 و 168 ق. م. و فاتح پرسه در پیدنا یکی از رؤسای گروه اشرف در روم. مولد بسال 230 و وفات در 160 ق. م.

فرهنگ فارسی

ملقب به لوماسد و نیک ( مقدونی ) . پسر پل امیل مذکور در فقره قبل

پیشنهاد کاربران

بپرس