پل الوار

پل اِلوار ( به فرانسوی: Paul Éluard ) با نام اصلی اوژن - امیل - پل گرندل ( به فرانسوی: Eugène - Émile - Paul Grindel ) ( زاده ۱۴ دسامبر ۱۸۹۵ – درگذشته ۱۸ نوامبر ۱۹۵۲ ) شاعر فرانسوی بود. او از رهبران جنبش سوررئالیسم بین سال های ۱۹۱۹ تا ۱۹۳۸ و همچنین یکی از مؤسسان مجله انقلاب سوررئالیست[ ۱] در سال ۱۹۲۴ بود. الوار از سال ۱۹۲۷ تا ۱۹۳۳ و همچنین پس از ۱۹۳۸ عضو حزب کمونیست بود.
پل الوار در سال ۱۸۹۵ در سن - دنی در شمال پاریس به دنیا آمد. پدرش کارمندی ساده بود و مادرش خیاط. وی در ۱۵ سالگی به علت ابتلا به سل مجبور شد تحصیل را رها کند و برای استراحت به مدت یکسال و نیم به کوهستانهای سوئیس سفر کند. او در آن جا دختری روسی به نام گالا را ملاقات کرد و از ارزوها و امیدهایش برایش گفت او به گالا گفت که علیرغم مخالفت خانواده اش بسیار میل دارد تا شاعر شود. گالا برایش نوشت: «تو شاعر بزرگی خواهی شد. ». مدت ها این گونه کنار هم سپری کردند و گالا رؤیاها و ارزوهای پل الوار را قوت بخشید. پس از بهبودی و بازگشت به پاریس برای اولین بار چند قطعه از اشعار خود را در مجلات مختلف ادبی فرانسه به چاپ رساند. گالا و الوار پس از مدتی دوری و با وجود مخالفت خانواده هایشان با هم ازدواج کردند. در سال ۱۹۱۴ به خدمت نظام احضار شد و در بخش پرستاری انجام وظیفه کرد، در ۱۹۱۷ اولین دفتر شعر خود را به نام وظیفه و نگرانی ( le Devoir et l'Inquiétude ) و یک سال بعد در ۱۹۱۸ دومین دفتر شعرش با عنوان اشعار برای صلح ( Poèmes pour la paix ) را به چاپ رسانید.
الوار پس از پایان جنگ، با آندره برتون، لوئی آراگون و فیلیپ سوپو آشنا شد و با شرکت آنان بیانیه شعر سوررئالیستی فرانسه را امضا کرد و جنبش ادبی سورئالیسم را پایه گذاری کرد. پایه گذار این آشنایی همسر پل، گالا بود و در وارد شدن پل به این مسیر نقش بسزایی داشت.
با مجموعه های جانوران و آدمیزادگانشان ( les Animaux et leurs hommes ) ( ۱۹۲۰ ) ، نیازهای زندگی و نتایج رؤیاها ( les Nécessités de la vie et les Conséquences des rêves ) ( ۱۹۲۱ ) ، به عنوان یکی از شاعران نامدار سورئالیسم شناخته شد.
در سال ۱۹۲۴ پس از جدایی از همسرش ( گالا ) که برایش ضربه روحی بسیار سختی به شمار می رفت سفری را به دور دنیا آغاز کرد. هفت ماه گریز به کشورهای محروم آسیای شرقی ( اقیانوسیه، استرالیا، هندوچین، سیلان، جزایر آنتیل، پاناما، مالزی، هند، زلاند نو ) ؛ سرانجام دوستانش او را در سنگاپور یافتند. در بازگشت آثاری را انتشار داد که همه از لحنی هیجان انگیز و پرشور خبر می داد. از آن جمله مرگ از نمردن، چشمان پرثمر و مجموعه پایتخت اندوه ۱۹۲۶ که از شاهکارهای الوار است. دربارهٔ این کتاب منتقدان گفته اند: همین کتاب کافیست تا الوار نماینده شعر نو فرانسه باشد. [ نیازمند منبع] الوار از جمله اولین کسانی بود که از مزایای شعر ناهشیارانه و تفاوت آن با اشعار هشیارانه سخن گفت و شعر را ناشی از حالت خودکار مغز آمیخته با اوهام ( تخیل ) دانست. او از شاعران ردیف اول مکتب سوررئالیسم بود و سبک شخصی خاصی در این مکتب به وجود آورد که او را در میان همه هنرمندان به چهره ای محبوب و ممتاز بدل کرد.