پف فیل

ذرت بو داده یا چُس فیل یا پُف فیل یا نخودپس پسی یا نقل پیرزن که با اسم های ذرت پفکی، [ ۱] گُل بلال، یا شکوفه ذرت یا گل ذرت نیز شناخته می شود، حاصل حرارت دادن دانهٔ نوع خاصی از ذرت است. حرارت باعث تبخیر شدن آب موجود درون دانه ذرت می شود تا حدی که فشار بالای بخار آب، جدار دانهٔ ذرت را می شکند و باعث ایجاد صدا می شود. در زبان انگلیسی به آن پاپ کورن ( Popcorn ) می گویند که به معنای همان ذرت بوداده می باشد.
دانه ذرت بو داده حاوی پوستهٔ سختی است که شامل درون دانه نشاسته ای با رطوبت ۱۴ تا ۲۰٪ است که با گرم شدن هسته به بخار تبدیل می شود. فشار بخار تا زمانی که بدنه شکاف بردارد ادامه می یابد و در عین حال، به هسته اجازه می دهد تا به شدت منبسط شود. این فرایند باعث می شود که هسته به میزان ۲۰ تا ۵۰ برابر حجم اولیه خود رسیده و سپس سرد شود. [ ۲]
ذرت از حدود ۱۰۰۰۰ سال پیش و در کشور مکزیک به صورت اهلی کشت شد. [ ۳] باستان شناسان کشف کردند که مردم از هزاران سال پیش پاپ کورن را می شناختند. شواهد فسیلی از کشور پرو نشان می دهد که ذرت در ۴۷۰۰ سال پیش از میلاد بو داده و فرآوری می گردیده است. [ ۴] [ ۵] در طول قرن ۱۹، پختن و بو دادن هسته ها با دست و روی اجاق انجام می شد. اصطلاح ذرت پخته شده برای اولین مرتبه توسط بروسلی روی شائوکان در فرهنگ لغت آمریکایی ها اثر جان راسل بارتلت و در سال ۱۸۴۸ ثبت گردید. [ ۶] [ ۷] در دهه ۱۸۸۰، چارلز کریترز در شیکاگو ایالات متحده، نوعی گاری های خیابانی را مجهز به پاپ کورن سازهای بخارپز کرد و شروع به فروش ذرت بوداده نمود. [ ۸]