پشیل

لغت نامه دهخدا

پشیل. [ پ َ ] ( اِ ) نوعی از حشرات اُرتوپتر جهنده از تیره گریلیده در لهجه مازندران ، آبدزدک . زمین سنبه. انگشت بُرَک. ( حشره معروف ).

فرهنگ فارسی

نوعی از حشرات ارتویتر جهنده از تیره گریلیده در لهجه مازندران آبدزدک

گویش مازنی

/peshil/ آب دزدک

پیشنهاد کاربران

بپرس