پشیبیشِفسکی، استانیسلاف (۱۸۶۸ـ۱۹۲۷)(Przybyszewski, Stanislaw)
نویسندۀ لهستانی. عضو گروه نویسندگان، نقاشان، و روشنفکران جهان وطن بود، که در دهۀ ۱۸۹۰ در برلین سکونت داشتند، و آثارش را به آلمانی و لهستانی می نوشت. ازجمله آثارش عبارت اند از نمایش نامه هایی نظیر برف (۱۹۰۳) و انتقام جو (۱۹۲۷)؛ رمان هایی مثل انسان هوشمند (۱۸۹۵ـ۱۸۹۶)؛ و اشعار منثور و مقالات. پشیبیشفسکی از نخستین نوگرایان لهستانی به شمار می رود. از پیش گامان گرایش های روان کاوانه در ادبیات بود و آثارش معمولاً به حالات عاطفی شدید می پردازند. محفل آشنایانش مشتمل بودند بر اوگوست استریندبرگ، نویسندۀ سوئدی، و ادوارد مونش، نقاش نروژی، که پشیبیشفسکی در ۱۸۹۴ مقاله ای دربارۀ آثارش نوشت.
نویسندۀ لهستانی. عضو گروه نویسندگان، نقاشان، و روشنفکران جهان وطن بود، که در دهۀ ۱۸۹۰ در برلین سکونت داشتند، و آثارش را به آلمانی و لهستانی می نوشت. ازجمله آثارش عبارت اند از نمایش نامه هایی نظیر برف (۱۹۰۳) و انتقام جو (۱۹۲۷)؛ رمان هایی مثل انسان هوشمند (۱۸۹۵ـ۱۸۹۶)؛ و اشعار منثور و مقالات. پشیبیشفسکی از نخستین نوگرایان لهستانی به شمار می رود. از پیش گامان گرایش های روان کاوانه در ادبیات بود و آثارش معمولاً به حالات عاطفی شدید می پردازند. محفل آشنایانش مشتمل بودند بر اوگوست استریندبرگ، نویسندۀ سوئدی، و ادوارد مونش، نقاش نروژی، که پشیبیشفسکی در ۱۸۹۴ مقاله ای دربارۀ آثارش نوشت.
wikijoo: پشیبیشفسکی،_استانیسلاف_(۱۸۶۸ـ۱۹۲۷)