پشه ببری ( نام علمی: Aedes albopictus ) نام یک گونه از تیره پشه است. به علت وجود خطوط راه راهی روی بدنش به پشه ببری معروف است و گاهی نیز با عنوان پشه جنگلی هم نامیده می شود. پشه ببری بومی مناطق گرمسیری و نمیه گرمسیری جنوب شرقی آسیا است. با همهٔ این احوال، این پشه در چند دهه گذشته از طریق حمل ونقل کالا و سفرهای بین المللی به انبوهی از کشورهای دارای شرایط مناسب میزبانی گسترش یافته. [ ۱] پشه ببری در بسیاری از جوامع به یک آفت قابل توجه تبدیل شده است چرا که برخلاف اسکان و زندگی در تالاب ها، ارتباط نزدیکی با انسان ها برقرار می نماید.
مشکل عمده آنجا است که این پشه نه تنها در غروب بلکه در طول روز هم فعال است و تغذیه می کند. پشه ببری یک ناقل و عامل مهم همه گیری و سرایت ویروس های خطرناک بیماری زایی همچون تب زرد، تب دنگی و چیکونگونیا است. [ ۲] همچنین عامل انتقال چند نوع فیلاریاز مثل دیروفیلاریا ایمیتیس می باشد. [ ۳] پشه ببری همین طور قادر به میزبانی از ویروس زیکا نیز می باشد[ ۴] [ ۵] که یک عامل اصلی برای انتقال این ویروس در میان انسان ها شناخته شده است.
مهار و مبارزه با گونه خطرناک به طور کلی توسط بخش های خدمات بهداشتی عمومی و از طریق برنامه های جامع کنترل یکپارچه درمناطق مشکوک صورت می پذیرد که هدف آنها کاهش نگران کننده جمعیت این پشه و خطرات احتمالی انتقال ویروس های مختلف است. این برنامه ها شامل فعالیت های مختلفی است همانند نظارت و پایش چرخه بیولوژی حشره، استفاده از عوامل لاروکُش در مناطق عمومی و خصوصی، کارزارهای اطلاع رسانی و درمان در برابر پشه های بالغ درمناطق آسیب دیده از موارد مشکوک است. [ ۶] نظارت مؤثر و مستمر برای جلوگیری از شیوع یا استقرار این گونه ضروری است. علاوه بر نظارت بر بنادر، انبارهای کارخانه های وارداتی و محل دپو و انبار تایرهای انواع وسایل نقلیه، استراحتگاه های بزرگراه ها و ایستگاه های قطار نیز می بایست با روش های مناسب کنترل شود. [ ۷]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفمشکل عمده آنجا است که این پشه نه تنها در غروب بلکه در طول روز هم فعال است و تغذیه می کند. پشه ببری یک ناقل و عامل مهم همه گیری و سرایت ویروس های خطرناک بیماری زایی همچون تب زرد، تب دنگی و چیکونگونیا است. [ ۲] همچنین عامل انتقال چند نوع فیلاریاز مثل دیروفیلاریا ایمیتیس می باشد. [ ۳] پشه ببری همین طور قادر به میزبانی از ویروس زیکا نیز می باشد[ ۴] [ ۵] که یک عامل اصلی برای انتقال این ویروس در میان انسان ها شناخته شده است.
مهار و مبارزه با گونه خطرناک به طور کلی توسط بخش های خدمات بهداشتی عمومی و از طریق برنامه های جامع کنترل یکپارچه درمناطق مشکوک صورت می پذیرد که هدف آنها کاهش نگران کننده جمعیت این پشه و خطرات احتمالی انتقال ویروس های مختلف است. این برنامه ها شامل فعالیت های مختلفی است همانند نظارت و پایش چرخه بیولوژی حشره، استفاده از عوامل لاروکُش در مناطق عمومی و خصوصی، کارزارهای اطلاع رسانی و درمان در برابر پشه های بالغ درمناطق آسیب دیده از موارد مشکوک است. [ ۶] نظارت مؤثر و مستمر برای جلوگیری از شیوع یا استقرار این گونه ضروری است. علاوه بر نظارت بر بنادر، انبارهای کارخانه های وارداتی و محل دپو و انبار تایرهای انواع وسایل نقلیه، استراحتگاه های بزرگراه ها و ایستگاه های قطار نیز می بایست با روش های مناسب کنترل شود. [ ۷]
wiki: پشه ببری