پشنگه

فرهنگ معین

(پَ شَ گِ ) (اِ. ) قطره ، چکه .

قطرات ریز حاصل از برخورد قطرات باران با سطح زمین

پِشِنگه
در گویش بانشی به معنای قطره های آب پاشیده شده

زانوهام می سوخت و سفیدی پام را پشنگه های خون قرمز کرده بود.
از کتاب سالتو نوشته مهدی افروزمنش

پشنگه :پااشید، پاشیدن ،

ترشح آب