پشتگاه

لغت نامه دهخدا

پشتگاه. [ پ ُ ] ( اِ مرکب ) کفل. ( دهار ).

پیشنهاد کاربران

پشت دادن: تکیه کردن.
پشتگاه: تکیه گاه.
پارسی را پس بداریم.

بپرس