پُشتۀ میان اقیانوسی (mid-ocean ridge)
رشته کوه زیردریایی طویلی در میانۀ بستر اقیانوس، با طول تقریبی ۶۰هزار کیلومتر. سامانۀ پشتۀ میان اقیانوسی در اصل آتشفشانی سپری، خطی، و قطعه قطعه شده است. برخی از پشته های اصلی عبارت اند از پشتۀ میان اقیانوس اطلسی در مرکز این اقیانوس، خیز شرق اقیانوس اطلس در امتداد جنوب شرقی، و پشتۀ جنوب شرقی اقیانوس هند. اکنون مشخص شده است که این ستیغ ها مراکز گسترش بستر اقیانوس ها یا همان حواشی واگرایند که صفحات سنگ سپهر اقیانوسی در این نقاط از یکدیگر دور می شوند (← زمین ساخت صفحه ای). پشته های اقیانوسی معمولاً در امتداد ستیغ خود درّه های کافتی دارند که حاکی از دورشدن دامنه ها از یکدیگر براثر رشد صفحات زیرین سنگ سپهر است. ستیغ ها عموماً فاقد رسوب اند، امّا در پایین دست دامنه، ضخامت رسوبات بیشتر است.
رشته کوه زیردریایی طویلی در میانۀ بستر اقیانوس، با طول تقریبی ۶۰هزار کیلومتر. سامانۀ پشتۀ میان اقیانوسی در اصل آتشفشانی سپری، خطی، و قطعه قطعه شده است. برخی از پشته های اصلی عبارت اند از پشتۀ میان اقیانوس اطلسی در مرکز این اقیانوس، خیز شرق اقیانوس اطلس در امتداد جنوب شرقی، و پشتۀ جنوب شرقی اقیانوس هند. اکنون مشخص شده است که این ستیغ ها مراکز گسترش بستر اقیانوس ها یا همان حواشی واگرایند که صفحات سنگ سپهر اقیانوسی در این نقاط از یکدیگر دور می شوند (← زمین ساخت صفحه ای). پشته های اقیانوسی معمولاً در امتداد ستیغ خود درّه های کافتی دارند که حاکی از دورشدن دامنه ها از یکدیگر براثر رشد صفحات زیرین سنگ سپهر است. ستیغ ها عموماً فاقد رسوب اند، امّا در پایین دست دامنه، ضخامت رسوبات بیشتر است.
wikijoo: پشته_میان_اقیانوسی