پشت گردن

لغت نامه دهخدا

پشت گردن. [ پ ُ ت ِ گ َ دَ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) قفا. پس سر. سپس گردن. پی سر. پشت سر. رَقبة. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

( اسم ) ۱- ناحی. خلفی گردن سطح خلفی گردن قفا پس گردن . ۲- پشت سر .

گویش مازنی

/peshte gerdan/ & فنی در کشتی محلی که با شال انجام گیرد

مترادف ها

noddle (اسم)
سر، کله، پشت گردن

nape (اسم)
قفا، پشت گردن، پس گردن، هیره

occiput (اسم)
پشت گردن، استخوان قمحدوه، استخوان پس سر

فارسی به عربی

قفا

پیشنهاد کاربران

بپرس