پشت پلنگ

لغت نامه دهخدا

پشت پلنگ. [ پ ُ پ َ ل َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از ابلق است :
از سبزه زمین بساط بوقلمون شد
وز میغ هوا به صورت پشت پلنگ.
منوچهری.

فرهنگ فارسی

( اسم ) ابلق .

پیشنهاد کاربران

بپرس