پشت ویشتاسپان. [ پ ُ ] ( اِخ ) بمعنی پشت و پناه گشتاسب است و اسم دیگری است از برای کوه ریوند. در فقره 34 فصل 12 بندهش مندرج است : «کوه گناود ( گُناباد ) در نه فرسنگی طرف غربی پشت ویشتاسپان واقع است در آنجائی که محل آذر برزین مهر است ». در فصل 17 بندهش فقره 8 آمده : «آذر برزین مهر تا زمان گشتاسب در گردش بوده پناه جهان می بود تا اینکه زرتشت انوشه روان دین آورد و گشتاسب دین پذیرفت آنگاه گشتاسب آذر برزین مهر را در کوه ریوند که آن را نیز پشت ویشتاسپان خوانند فرونهاد». ( یشتها تفسیر آقای پورداود ج 2 ص 330 ).
