پشت زدن

لغت نامه دهخدا

پشت زدن. [ پ ُ زَ دَ ] ( مص مرکب ) یا پشت پا زدن ؛ رد کردن چیزی. ( غیاث اللغات از چهارشربت و سراج و مصطلحات ).

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- تیپا زدن لگد زدن : ببخت تو پشت پا زد . ۲- پا پشت پای کسی گذاشتن تا بر زمین افتد . ۳- ترک کردن رها کردن دست کشیدن صرفنظر کردن . ۴- بیقدر و اعتبار کردن . ۵- منهزم شدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس