پشت دوتا کردن. [ پ ُ دُ ک َ دَ] ( مص مرکب ) خم کردن. خمیده ساختن پشت : هر که دل یکتا کند در بیعت و پیمان تودور گردون پشت او را کرد نتواند دوتا.معزی. || پشت خم کردن برسم عباد و بندگان در برابر کسی تعظیم را خم شدن. تعظیم با خم کردن پشت : ای شکم خیره به نانی بسازتا نکنی پشت بخدمت دوتا.سعدی.