پشت دست خائیدن

پشت دست خائیدن ؛ افسوس خوردن :
اینک او پشت دست می خاید
وآن دگر خود شکم همی خارد.
انوری.
روی در روی دوست کن بگذار
تا عدو پشت دست میخاید.
سعدی.