پش کی

لغت نامه دهخدا

پش کی. [ پ َ ک َ ] ( اِ ) قاووت. پیه.، پشکی. [ پ ِ ] ( اِ ) قسمی مروارید: و منها [ من اللاَّلی ] المستطیل المتشابه الطرفین بالأستدارة و تشبه ببعرالغنم فیقال له بالفارسیة پشکی. ( الجماهر فی معرفةالجواهر للبیرونی ص 125 ).

پشکی. [ پ َ ] ( حامص ) جعودت.

فرهنگ فارسی

قاووت پیه

پیشنهاد کاربران

بپرس