پسینه. [ پ َ ن َ / ن ِ ]( اِ مرکب ) صندوق خانه. پستو ( بلهجه قزوین ). پَسنه. || ( ص نسبی ) پسین. آخرین. مقابل پیشینه.
پِسینه در گویش طالقانی به اتاقی پشت خانه اصلی گفته میشد که مانند انبار ی و یا آشپزخانه در زمستان بود که گوشت و آرد و . . . در آن نگهداری میشد.پَسینه pāsinə: [اصطلاح صنایع دستی] به وسط صندوق می گویند.+ عکس و لینک
