پسودوپرونوسپورا هومولی

پسودوپرونوسپورا هومولی یک پاتوژن گیاهی است که باعث ایجاد سفیدک کرکی در گیاه رازک می شود.
کپک پرزکی روی رازک توسط پاتوژنی به نام Pseudoperonospora humuli ، که یک پروتیست اوومیست است، ایجاد می شود. P. humuli فقط می تواند در بافت میزبان زنده زندگی و رشد کند. این پاتوژن مانند بسیاری از کپک های دروغی، میزبان خاص خود را دارد. رازک ( Humulus lupulus ) و همچنین رازک ژاپنی ( Humulus japonicas ) تنها میزبان این پاتوژن هستند. [ ۱]
"خوشه های پایه" بارزترین علامت سفیدک کرکی در گیاه رازک است. این ساختارها از شاخه های آلوده سیستمیک به وجود می آیند، کوتاه هستند و دارای برگ های شکننده و پیچ دار رو به پایین هستند. از آن ها توده هایی از اسپورانژیوفورهای بنفش تا سیاه و اسپورانژیا تولید می شود». [ ۲] این سنبله ها به 3 شکل مجزا می توانند وجود داشته باشند:
1 ) از تاج های رازک آلوده، "سنبله های اولیه" به وجود می آیند.
2 ) از مریستم های آپیکال آلوده، "سنبله های ثانویه" به وجود می آیند.
3 ) روی شاخه های جانبی، «سنبله های هوایی» دیده ایجاد می شوند.
سنبله های اولیه و ثانویه در سفیدک کرکی روی رازک باعث به وجود آمدن شاخساره ها و برگ های شکننده می شوند. همچنین، سنبله های اولیه موجب کوتاه شدن میانگره ها نیز می شوند.
سنبله های هوایی تأثیر منفی بر رشد گیاه می گذارند و در نتیجه باله ها ( ساقه های بلند و انعطاف پذیری ) که گیاه از آنها برای بالا رفتن استفاده می کند، از رشته ای که رازک اجازه صعود روی آن را دارد، دور می شوند.
برگ های آلوده نیز از بنفش خاکستری تا سیاه تغییر رنگ می دهند و مخروط های آلوده سفت و قهوه ای می شوند و رشد گیاه را مختل می کنند. [ ۱]
سفیدک کرکی روی رازک ( Pseudoperonospora humuli ) یک چرخه بیماری چند حلقه ای دارد. [ ۳] این پاتوژن در فصل زمستان به صورت میسلیوم در تاج های رازک زندگی می کند و زمستان گذرانی می کند. در فصل بهار، پاتوژن جوانه های طوقه را آلوده می کند و در نتیجه، در شرایط صحیح، شاخه های آلوده و سنبله های پایه اولیه ظاهر می شوند که این مرحله را آغاز چرخه ی بیماری تلقی می کنیم. [ ۴] همچنین، طوقه های آلوده می توانند شاخه های غیرعفونی تولید کنند که این امر باعث ایجاد چرخه ی چند حلقه ای می شود، زیرا اسپورانژیوفورها با اسپورانژیا در سطح زیرین برگ های آلوده ظاهر می شوند. اسپورانژیوم های بالغ از طریق باد پراکنده می شوند و زئوسپورها را آزاد می کنند تا برگ ها، مخروط ها و شاخساره ها را آلوده کنند. این چرخه ی ثانویه یا اسپورزایی و عفونت در طول فصل ادامه دارد. میسلیوم ها به طور سیستماتیک در سرتاسر گیاه رشد می کنند که به عفونت طوقه و جوانه ها منجر می شود و در آن پاتوژن زمستان گذرانی می کند. [ ۳]