پسه وردار. [پ َ س َ / س ِ وَ ] ( نف مرکب ) خادمه که دامان بلند خاتون را گاه ِ حرکت بردارد تا بزمین نساید : آن کسان را که تو بینی پسه وردار لباس جامه شان بنده و خود خواجه خدمتکارند.نظام قاری ( دیوان البسه ص 63 ).