«پسرک زشت» ( انگلیسی: The Ugly Little Boy ) داستان کوتاهِ علمی - تخیلی و نوشتهٔ آیزاک آسیموف نویسندهٔ آمریکایی ست. این داستان، ابتدا در شمارهٔ سپتامبر ۱۹۵۸ [ پانویس ۱] توسط مجلهٔ کهکشان ( علمی - تخیلی ) ، با عنوان «زادهٔ آخر» منتشر شد و سپس در سال ۱۹۵۹ با عنوان فعلی[ پانویس ۲] در مجموعه «نُه فردا»[ پانویس ۳] بازچاپ شد. داستان دربارهٔ کودکی نئاندرتال است که از طریق سفر در زمان به آینده آورده می شود. بعدها رابرت سیلوربرگ آن را به یک رمان گسترش داد که با همان عنوان در سال ۱۹۹۲ منتشر شد ( این رمان در انگلستان با عنوان «کودک زمان» منتشر شده است ) . [ پانویس ۴] [ ۱]
آسیموف گفته است که این دومین[ ۲] یا سومین[ ۳] داستان مورد علاقه اش[ پانویس ۵] در میان کارهای خودش است.
کودکی نئاندرتال به زمان حاضر آورده می شود، این کار توسط شرکت استاتیس که سازمانی تحقیقاتی ست و در نتیجهٔ آزمایش های سفرِ در زمان انجام می شود. او به علت به هدر رفتن انرژی زیاد و تناقضات زمانی که ممکن است روی دهد نمی تواند از جای کنونی اش خارج شود، و در زمان کنونی در ماژول استاتیس نگه داشته می شود. برای نگهداری از او پرستار کودکی به نام ادیت فیلوز توسط سازمان استخدام می شود.
در ابتدا ادیت از ظاهر پسر منزجر است، ولی به زودی او را همچون فرزند خودش می داند، یادمی گیرد که دوستش داشته باشد و در میابد که خیلی باهوش تر از آن است که فکر می کرد. نامش را «تیمی» می گذارد و تلاش می کند که بهترین کودکی ممکن را با وجود همه شرایط برایش فراهم کند. وقتی که روزنامه ها از او با عنوان «پسر میمونی» اسم می برند، خشمگین می شود. عشقِ ادیت به تیمی او را رو در روی کارفرمایش قرار می دهد، چون برای او بیشتر یک حیوان آزمایشی ست تا یک انسان.
سرانجام کارفرمایش به این نتیجه می رسد که سازمان به هر دانشی از تیمی می خواسته دست یافته و اکنون زمانِ پروژهٔ بعدی است. این شامل آوردن دهقانی از قرون وسطی به زمان حال می شود، که بازگشت تیمی به زمان خودش را ضروری می کند. ادیت با این تصمیم گیری مخالفت می کند، می داند که پسر به خاطر وابستگی هایِ مدرنش نمی تواند زنده بماند. سعی می کند که پسر را مخفیانه از ساختمان خارج کند، ولی وقتی که نقشه شکست می خورد، تمامیتِ ماژول استاتیس را بر هم می زند و با تیمی به گذشتهٔ باستان برمی گردد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفآسیموف گفته است که این دومین[ ۲] یا سومین[ ۳] داستان مورد علاقه اش[ پانویس ۵] در میان کارهای خودش است.
کودکی نئاندرتال به زمان حاضر آورده می شود، این کار توسط شرکت استاتیس که سازمانی تحقیقاتی ست و در نتیجهٔ آزمایش های سفرِ در زمان انجام می شود. او به علت به هدر رفتن انرژی زیاد و تناقضات زمانی که ممکن است روی دهد نمی تواند از جای کنونی اش خارج شود، و در زمان کنونی در ماژول استاتیس نگه داشته می شود. برای نگهداری از او پرستار کودکی به نام ادیت فیلوز توسط سازمان استخدام می شود.
در ابتدا ادیت از ظاهر پسر منزجر است، ولی به زودی او را همچون فرزند خودش می داند، یادمی گیرد که دوستش داشته باشد و در میابد که خیلی باهوش تر از آن است که فکر می کرد. نامش را «تیمی» می گذارد و تلاش می کند که بهترین کودکی ممکن را با وجود همه شرایط برایش فراهم کند. وقتی که روزنامه ها از او با عنوان «پسر میمونی» اسم می برند، خشمگین می شود. عشقِ ادیت به تیمی او را رو در روی کارفرمایش قرار می دهد، چون برای او بیشتر یک حیوان آزمایشی ست تا یک انسان.
سرانجام کارفرمایش به این نتیجه می رسد که سازمان به هر دانشی از تیمی می خواسته دست یافته و اکنون زمانِ پروژهٔ بعدی است. این شامل آوردن دهقانی از قرون وسطی به زمان حال می شود، که بازگشت تیمی به زمان خودش را ضروری می کند. ادیت با این تصمیم گیری مخالفت می کند، می داند که پسر به خاطر وابستگی هایِ مدرنش نمی تواند زنده بماند. سعی می کند که پسر را مخفیانه از ساختمان خارج کند، ولی وقتی که نقشه شکست می خورد، تمامیتِ ماژول استاتیس را بر هم می زند و با تیمی به گذشتهٔ باستان برمی گردد.
wiki: پسرک زشت