پستیا یک سرده از گیاهان آبزی از خانواده آروم، گل شیپوریان است. این تنها جنس در گروه Pistieae است که نشان دهنده انزوای سیستماتیک آن در خانواده است. [ ۴] گونه منفرد آن، پستیا استراتیوتس، بیشتر کلم آبی، کاهوی آبی، کلم نیل، یا گل صدفی نامیده می شود. توزیع بومی آن نامشخص است اما احتمالاً پانتروپیکال است. اولین بار از رود نیل در نزدیکی دریاچه ویکتوریا در آفریقا کشف شد. [ ۵] در حال حاضر، یا به طور طبیعی یا از روش معرفی انسان، تقریباً در تمام آبراه های شیرین گرمسیری و نیمه گرمسیری وجود دارد و یک گونه مهاجم و همچنین زیستگاه گسترش و پرورش پشه محسوب می شود. نام جنس از کلمه یونانی πιστός ( پیستوس ) به معنای «آب» گرفته شده است و به طبیعت آبی گیاهان اشاره دارد. لقب خاص نیز از یک کلمه یونانی به نام στρατιώτης به معنای «سرباز» گرفته شده است که به برگ های شمشیری شکل برخی از گیاهان در جنس استراتیوتس اشاره دارد. [ ۶]
پستیا استراتیوتس یک تک لپه ای پایا با برگ های ضخیم و نرم است که به شکل گل رز است. [ ۷] روی سطح آب شناور است و ریشه هایش زیر برگ های شناور آویزان است. طول برگ ها ۲ تا ۱۵ سانتی متر است و به رنگ سبز روشن، با رگه های موازی و حاشیه های مواج است. [ ۷] سطح برگ ها پوشیده از کرک های کوتاه و سفید است که ساختارهای سبد مانندی را تشکیل می دهند که می توانند حباب های هوا را به دام بیاندازند و شناوری گیاه را افزایش دهند. پارانشیم اسفنجی با فضاهای بین سلولی بزرگ در برگ ها نیز به شناور شدن گیاه کمک می کند. [ ۸] گلها دوپایه بوده و بدون گلبرگ هستند و در وسط گیاه در میان برگها پنهان شده اند. پستیا استراتیوتس دارای گل آذین اسپادیکس است که شامل یک گل مادگی با یک تخمدان و ۲ تا ۸ گل ورقه ای با دو پرچم است. [ ۹] گل های مادگی و برچه ای با چین هایی در اسپات جدا می شوند، جایی که گل های نر بالای گل های ماده قرار دارند. [ ۴] توت های بیضی شکل و سبز با دانه های تخم مرغی پس از لقاح موفق تشکیل می شوند. این گیاه با تکثیر از روش استولون ها تحت تکثیر غیرجنسی قرار می گیرد، اما شواهدی از تولید مثل جنسی در حوضچه های جنوب برزیل نیز مشاهده شده است. [ ۱۰]
چینه های پستیا در رودخانه ها، دریاچه ها و برکه های با حرکت آهسته یافت می شوند. این گونه رشد مطلوبی را در محدوده دمایی ۲۲ تا ۳۰ درجه سانتی گراد نشان می دهد، اما می تواند دمای شدید تا ۳۵ درجه سانتی گراد را تحمل کند[ ۱۱] در نتیجه، چینه های پستیا در دماهای سردتر، فراتر از مناطق استوایی سرطان و برج جدی رشد نمی کنند. این گونه همچنین به آب کمی اسیدی در محدوده pH 6. 5 - 7. 2 برای رشد مطلوب نیاز دارد. [ ۱۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفپستیا استراتیوتس یک تک لپه ای پایا با برگ های ضخیم و نرم است که به شکل گل رز است. [ ۷] روی سطح آب شناور است و ریشه هایش زیر برگ های شناور آویزان است. طول برگ ها ۲ تا ۱۵ سانتی متر است و به رنگ سبز روشن، با رگه های موازی و حاشیه های مواج است. [ ۷] سطح برگ ها پوشیده از کرک های کوتاه و سفید است که ساختارهای سبد مانندی را تشکیل می دهند که می توانند حباب های هوا را به دام بیاندازند و شناوری گیاه را افزایش دهند. پارانشیم اسفنجی با فضاهای بین سلولی بزرگ در برگ ها نیز به شناور شدن گیاه کمک می کند. [ ۸] گلها دوپایه بوده و بدون گلبرگ هستند و در وسط گیاه در میان برگها پنهان شده اند. پستیا استراتیوتس دارای گل آذین اسپادیکس است که شامل یک گل مادگی با یک تخمدان و ۲ تا ۸ گل ورقه ای با دو پرچم است. [ ۹] گل های مادگی و برچه ای با چین هایی در اسپات جدا می شوند، جایی که گل های نر بالای گل های ماده قرار دارند. [ ۴] توت های بیضی شکل و سبز با دانه های تخم مرغی پس از لقاح موفق تشکیل می شوند. این گیاه با تکثیر از روش استولون ها تحت تکثیر غیرجنسی قرار می گیرد، اما شواهدی از تولید مثل جنسی در حوضچه های جنوب برزیل نیز مشاهده شده است. [ ۱۰]
چینه های پستیا در رودخانه ها، دریاچه ها و برکه های با حرکت آهسته یافت می شوند. این گونه رشد مطلوبی را در محدوده دمایی ۲۲ تا ۳۰ درجه سانتی گراد نشان می دهد، اما می تواند دمای شدید تا ۳۵ درجه سانتی گراد را تحمل کند[ ۱۱] در نتیجه، چینه های پستیا در دماهای سردتر، فراتر از مناطق استوایی سرطان و برج جدی رشد نمی کنند. این گونه همچنین به آب کمی اسیدی در محدوده pH 6. 5 - 7. 2 برای رشد مطلوب نیاز دارد. [ ۱۱]
wiki: پستیا