پُست امپرسیونیسم یا پسا امپرسیونیسم یا پسادریافتگری ( به فرانسوی: Postimpressionnisme ) جنبش هنری گسترده ای بود شامل مجموعه ای از گروه ها و سبک هایی که یا در امتداد امپرسیونیسم یا به عنوان واکنشی در برابر آن، به وجود آمده بودند. این اصطلاح معرف سبک معینی از هنر نیست و بیشتر شیوه های مختلفی را شامل می شود که به سبب اهمیت به صراحت فرم و استحکام ساختار و یا تاکید بر بیان درونی به کمک رنگ از سبک امپرسیونیسم فراتر رفته اند. [ ۱] نبی ها، ترکیب گری، مجزاگری و نئوامپرسیونیسم از جمله گروه ها و سبک های این جنبش می باشند.
اصطلاح پست امپرسیونیست نخستین بار توسط راجر فرای نقاش و منتقد بریتانیایی در عنوان نمایشگاهی به کار گرفته شد که در سال های ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ در نگارخانه گرافتن لندن برگزار شد و راجر فرای آن را «مانه و پست امپرسیونیست ها» نامید.
پل سزان، ونسان ونگوگ و پل گوگن از برجسته ترین هنرمندان این جنبش می باشند. [ ۲] امیل برنار، هانری روسو، تولوز لوترک، ژرژ سورا و پل سینیاک از دیگر نقاشان پست امپرسیونیسم می باشند. این هنرمندان در فاصله زمانی ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۵ در این جنبش فعالیت داشتند. هنرمندان این سبک از مفاهیم سمبولیک برای نشان دادن احساسات خود استفاده میکردند
امپرسیونیسم از ۱۸۸۰ وارد مرحله دیگری شد که به پساامپرسیونیسم یا پست امپرسیونیسم شهرت دارد.
هنرمندان پست امپرسیونیسم از ضرب قلم های تند و یک نوع تخلیه هیجانی در آثارشان استفاده می کنند. این دوره را راهگشای تحولات نقاشی قرن بیستم می دانند. شیوه پست امپرسیونیسم ها فردی تر از امپرسیونیسم ها می باشد. موضوع آثار آنها همواره از طبیعت اخذ شده بود. برخورد آنها با طبیعت به گونه ای تحلیل ساختاری است.
از هنرمندان این سبک می توان به سزان، ون گوگ و گوگن اشاره کرد که از این میان ون گوگ را پدر هنر مدرن می دانند. یکی از نقاشی های این سبک شب پر ستاره اثر ونسان ون گوگ می باشد که کار رنگ روغن بر روی بوم است و به خوبی می توان اثر هیجانات سبک پست امپرسیونیسم را مشاهده کرد کل اثر زمینه تیره دارد که نور ستاره ها روشنایی به اثر می بخشد. [ ۳] [ ۴]
شباهت سبک پست امپرسیونیسم با اکسپرسیونیسم طراحی هایی کاملاً درون گرا و با ضربات محکم قلم می باشد. از هنرمندان اکسپرسیونیسم می توان به گروه پل با حضور هنرمندانی چون اشمیت روتلف کریشنر و نولده می توان نام برد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاصطلاح پست امپرسیونیست نخستین بار توسط راجر فرای نقاش و منتقد بریتانیایی در عنوان نمایشگاهی به کار گرفته شد که در سال های ۱۹۱۰ و ۱۹۱۱ در نگارخانه گرافتن لندن برگزار شد و راجر فرای آن را «مانه و پست امپرسیونیست ها» نامید.
پل سزان، ونسان ونگوگ و پل گوگن از برجسته ترین هنرمندان این جنبش می باشند. [ ۲] امیل برنار، هانری روسو، تولوز لوترک، ژرژ سورا و پل سینیاک از دیگر نقاشان پست امپرسیونیسم می باشند. این هنرمندان در فاصله زمانی ۱۸۸۰ تا ۱۹۰۵ در این جنبش فعالیت داشتند. هنرمندان این سبک از مفاهیم سمبولیک برای نشان دادن احساسات خود استفاده میکردند
امپرسیونیسم از ۱۸۸۰ وارد مرحله دیگری شد که به پساامپرسیونیسم یا پست امپرسیونیسم شهرت دارد.
هنرمندان پست امپرسیونیسم از ضرب قلم های تند و یک نوع تخلیه هیجانی در آثارشان استفاده می کنند. این دوره را راهگشای تحولات نقاشی قرن بیستم می دانند. شیوه پست امپرسیونیسم ها فردی تر از امپرسیونیسم ها می باشد. موضوع آثار آنها همواره از طبیعت اخذ شده بود. برخورد آنها با طبیعت به گونه ای تحلیل ساختاری است.
از هنرمندان این سبک می توان به سزان، ون گوگ و گوگن اشاره کرد که از این میان ون گوگ را پدر هنر مدرن می دانند. یکی از نقاشی های این سبک شب پر ستاره اثر ونسان ون گوگ می باشد که کار رنگ روغن بر روی بوم است و به خوبی می توان اثر هیجانات سبک پست امپرسیونیسم را مشاهده کرد کل اثر زمینه تیره دارد که نور ستاره ها روشنایی به اثر می بخشد. [ ۳] [ ۴]
شباهت سبک پست امپرسیونیسم با اکسپرسیونیسم طراحی هایی کاملاً درون گرا و با ضربات محکم قلم می باشد. از هنرمندان اکسپرسیونیسم می توان به گروه پل با حضور هنرمندانی چون اشمیت روتلف کریشنر و نولده می توان نام برد.
wiki: پست امپرسیونیسم