پَساماکوئادی (Passamaquoddy)
از اقوام سرخ پوست امریکا، با جمعیتی نزدیک به ۳هزار نفر (۱۹۹۰). زبانشان به خانوادۀ زبان های آلگونکوئین تعلق دارد. آن ها با قوم پنابسکات متحدند و در دو جماعت مختلف در حفاظت گاهی واقع در کرانۀ غربی خلیج پَساماکوئادی، در ایالت مِین، زندگی می کنند. پَساماکوئادی ها در اصل معاش خود را از راه صید ماهی و شکار و گردآوری خوراک تأمین می کردند و در روستاهای حصار کشیده ای به سر می بردند که از کلبه های مخروطی شکل چوبی و خانه ای بزرگ برای شورا تشکیل شده بود. از لحاظ سیاسی، اکثر تصمیم ها را نمایندگان خانوادگی در جلسات شورا می گرفتند؛ اگرچه تصمیم های مربوط به شروع جنگ تمامی قبیله را درگیر می کرد. آن ها یک رئیس جنگ و یک رئیس مدنی داشتند. هرچند هنوز تعدادی از آن ها به زبان بومی خود سخن می گویند، فقط موارد اندکی از فرهنگ سنتی آنان باقی مانده است. آن ها اعضای کنفدراسیون اَبناکی بودند، که برای رویارویی با آیروکوییها پدید آمده بود. در طول دورۀ استعماری، پساماکوئادی ها به جنگ های کوچکی کشیده شدند. درگیری هایشان با مهاجران سفیدپوست و مجموعۀ معاهداتی که از ۱۷۹۴ با ایالت های مِین و ماساچوست منعقد کردند موجب شد که سرزمین آن ها به حدود ۷,۵۰۰ هکتار کاهش یابد. از زمانی که ایالت مین شکل گرفت این منطقه رسماً حفاظت گاهی ایالتی شد. در ۱۹۷۱ پساماکوئادی ها علیه ایالت مین به اتهام اشغال زمین هایشان اعلام جرم کردند و توانستند در ۱۹۷۸ از راه مذاکره به توافق برسند. این پرونده سبب شد که گروه های دیگری از سرخ پوستان نیز حکومت های ایالتی را تحت تعقیب قانونی قرار دهند. قوم پساماکوئادی یک نمایندۀ بدون حق رأی در مجلس قانون گذاری ایالت مین دارند.
از اقوام سرخ پوست امریکا، با جمعیتی نزدیک به ۳هزار نفر (۱۹۹۰). زبانشان به خانوادۀ زبان های آلگونکوئین تعلق دارد. آن ها با قوم پنابسکات متحدند و در دو جماعت مختلف در حفاظت گاهی واقع در کرانۀ غربی خلیج پَساماکوئادی، در ایالت مِین، زندگی می کنند. پَساماکوئادی ها در اصل معاش خود را از راه صید ماهی و شکار و گردآوری خوراک تأمین می کردند و در روستاهای حصار کشیده ای به سر می بردند که از کلبه های مخروطی شکل چوبی و خانه ای بزرگ برای شورا تشکیل شده بود. از لحاظ سیاسی، اکثر تصمیم ها را نمایندگان خانوادگی در جلسات شورا می گرفتند؛ اگرچه تصمیم های مربوط به شروع جنگ تمامی قبیله را درگیر می کرد. آن ها یک رئیس جنگ و یک رئیس مدنی داشتند. هرچند هنوز تعدادی از آن ها به زبان بومی خود سخن می گویند، فقط موارد اندکی از فرهنگ سنتی آنان باقی مانده است. آن ها اعضای کنفدراسیون اَبناکی بودند، که برای رویارویی با آیروکوییها پدید آمده بود. در طول دورۀ استعماری، پساماکوئادی ها به جنگ های کوچکی کشیده شدند. درگیری هایشان با مهاجران سفیدپوست و مجموعۀ معاهداتی که از ۱۷۹۴ با ایالت های مِین و ماساچوست منعقد کردند موجب شد که سرزمین آن ها به حدود ۷,۵۰۰ هکتار کاهش یابد. از زمانی که ایالت مین شکل گرفت این منطقه رسماً حفاظت گاهی ایالتی شد. در ۱۹۷۱ پساماکوئادی ها علیه ایالت مین به اتهام اشغال زمین هایشان اعلام جرم کردند و توانستند در ۱۹۷۸ از راه مذاکره به توافق برسند. این پرونده سبب شد که گروه های دیگری از سرخ پوستان نیز حکومت های ایالتی را تحت تعقیب قانونی قرار دهند. قوم پساماکوئادی یک نمایندۀ بدون حق رأی در مجلس قانون گذاری ایالت مین دارند.
wikijoo: پساماکویادی