پسابیشقطبیدگی ( به انگلیسی: Afterhyperpolarization ) ، که با نام AHP شناخته می شود، عبارتست از مرحله بیشقطبیدگی پتانسیل عمل یک سلول عصبی در حالی که پتانسیل غشای سلول کمتر از پتانسیل استراحت سلول گردد. [ ۱] عموماً به این مرحله، مرحله پتانسیل عمل زیرزن نیز گفته می شود.
اگر سلول به حالت آتش پتانسیل عمل برود، سه دریچه در پسابیشقطبیدگی تأثیر خواهند گذاشت:
• دریچه های یون سدیم
• دریچه های یون پتاسیم
• دریچه های یون کلسیم
• دریچه ها کوچکتر و کندکارتر که با یون کلسیم فعال می شوند.
• دریچه ها بزرگتر و تندکارتر
در هنگام پتانسیل عمل، این دریچه ها باز می شوند تا کلسیم را به داخل سلول بریزند. دریچه های پتاسیمی کندکار با یون کلسیمی فعال می شوند. اگر پتانسیل غشاء بیشتر منفی شود، این نوع دریچه ها هستند که بیشتر جریان پتاسیمی را عبور می دهند.
طی پتانسیل های عمل مفرد، قطبیدگی گذرای غشاء، دریچه های یون پتاسیم حساس به ولتاژ را بیشتر از حالتی که در حالت استراحت هستند باز می کند، که بیشتر این دریچه ها پس از آن که غشاء به ولتاژ استراحت خود می رسد سریعاً بسته نمی شوند. این موضوع باعث زیرزنی پتانسیل غشاء به مقادیری می شود که بیشقطبیده تر از پتانسیل اصلی استراحت سلول می شود.
تراوایی یون پتاسیم غشاء به صورت گذرا و زیاد است، به نحوی که ولتاژ غشاء را به ولتاژ نرنست پتاسیم ( حدود منفی ۸۵ میلی ولت ) نزدیکتر می کند؛ بنابراین، پسابیشقطبیدگی تا زمانی که تراوایی پتاسیم غشاء به مقدار عادی خود برگردد ادامه می یابد.
حالت پسابیشقطبیدگی می تواند پس از یک حالت قطبشزدایی ادامه یابد و بنابراین می تواند مرحله نوسان زیرآستانه پتانسیل غشاء را آغاز کند. این سازوکار برای مداومت قطار ضربه این سلول ها در یک مرحله معین از حلقه تتا مهم است. به علاوه، این سازوکار برای ثبت داده جدید توسط لُبّ موقت میانی مغز مشارکت دارد.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاگر سلول به حالت آتش پتانسیل عمل برود، سه دریچه در پسابیشقطبیدگی تأثیر خواهند گذاشت:
• دریچه های یون سدیم
• دریچه های یون پتاسیم
• دریچه های یون کلسیم
• دریچه ها کوچکتر و کندکارتر که با یون کلسیم فعال می شوند.
• دریچه ها بزرگتر و تندکارتر
در هنگام پتانسیل عمل، این دریچه ها باز می شوند تا کلسیم را به داخل سلول بریزند. دریچه های پتاسیمی کندکار با یون کلسیمی فعال می شوند. اگر پتانسیل غشاء بیشتر منفی شود، این نوع دریچه ها هستند که بیشتر جریان پتاسیمی را عبور می دهند.
طی پتانسیل های عمل مفرد، قطبیدگی گذرای غشاء، دریچه های یون پتاسیم حساس به ولتاژ را بیشتر از حالتی که در حالت استراحت هستند باز می کند، که بیشتر این دریچه ها پس از آن که غشاء به ولتاژ استراحت خود می رسد سریعاً بسته نمی شوند. این موضوع باعث زیرزنی پتانسیل غشاء به مقادیری می شود که بیشقطبیده تر از پتانسیل اصلی استراحت سلول می شود.
تراوایی یون پتاسیم غشاء به صورت گذرا و زیاد است، به نحوی که ولتاژ غشاء را به ولتاژ نرنست پتاسیم ( حدود منفی ۸۵ میلی ولت ) نزدیکتر می کند؛ بنابراین، پسابیشقطبیدگی تا زمانی که تراوایی پتاسیم غشاء به مقدار عادی خود برگردد ادامه می یابد.
حالت پسابیشقطبیدگی می تواند پس از یک حالت قطبشزدایی ادامه یابد و بنابراین می تواند مرحله نوسان زیرآستانه پتانسیل غشاء را آغاز کند. این سازوکار برای مداومت قطار ضربه این سلول ها در یک مرحله معین از حلقه تتا مهم است. به علاوه، این سازوکار برای ثبت داده جدید توسط لُبّ موقت میانی مغز مشارکت دارد.
wiki: پسابیش قطبیدگی