پس نشستن

لغت نامه دهخدا

پس نشستن. [ پ َ ن ِ ش َ ت َ ] ( مص مرکب ) بعقب رفتن لشکر در جنگی. عقب نشستن. عقب نشینی کردن.

( مصدر ) عقب نشینی کردن در جنگ و غیره.

recoil (فعل)

پس زدن، بحال خود برگشتن، پس نشستن، لگد کردن، عقب نشستن، فنری بودن، بحال نخستین برگشتن

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید