پس فتادن

لغت نامه دهخدا

پس فتادن. [ پ َ ف ُ / ف ِ دَ ] ( مص مرکب ) مخفف پس افتادن. عقب ماندن. بدنبال افتادن :
چونکه گله بازگردد از ورود
پس فتدآن بز که پیش آهنگ بود.
مولوی.
|| بازگشتن مریض به مرض پس از آنکه رو به بهبود نهاده بود. رجوع به پس افتادن شود.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۲- باز گشتن مرض بیمار پس از بهبود عود مرض .

پیشنهاد کاربران

بپرس