delinquent, feebleminded, arreared in arrears, outstanding
لغت نامه دهخدا
پس افتاده. [ پ َ اُ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) کسی را گویند که در راه از رفقا بازمانده باشد. ( برهان قاطع ). || پس افت. اندوخته. پس انداز. ذخیره. پس افکند. پس اوگند.
فرهنگ فارسی
( صفت ) ۱- پس افت پس انداز ذخیره . ۲- آنکه در راه از رفقا باز مانده باشد. کسی را گویند که در راه از رفقا پس افتاده باشد
