پس از تمرین ( به سوئدی: Efter repetitionen ) فیلمی سوئدی در ژانر درام به کارگردانی اینگمار برگمان محصول سال ۱۹۸۳ است.
«هنریک» ( یوزفسون ) ، کارگردان پابه سن گذاشته تئاتر، گذشته و آلام و رنج هائی را که به ویژه برای بازیگران زن اجراهایش به بار آورده، مرور می کند. او که در حال تمرین اجرائی از یک نمایش «استریندبرگ» است، نسبت به «آنا» ( اولین ) ، زن جوان نقش اول نمایش، کششی در خود حس می کند اما این را پنهان نگه می دارد، سرانجام طی بحثی طولانی که پس از یکی از تمرین ها میان او و «آنا» درمی گیرد، کارگردان و بازیگر رابطه زندگی و تئاتر را پُر از تلخ کامی های ناگزیر می یابند و «هنریک» به یاد می آورد که زمانی رابطه بدفرجامی با مادرِ «آنا»، «راکل» ( تولین ) ، یک زن بازیگر دیگر، داشته است…
این فیلم تلویزیونی را برگمان یک سال پس از فانی و الکساندر که به ادعای خود او قرار بود آخرین فیلمش باشد، ساخت. پس از تمرین ادای دینی است به تئاتر، به عنوان یکی از دل مشغولی های اساسی برگمان و فقط استادی او است که به فیلم درآمدن چنین دست مایه ای را توجیه می کند. تمام فیلم در یک صحنه ثابت که همان دکور نمایش استریندبرگ است، می گذرد و حول برخوردهای سه شخصیت ( با سه بازی خیره کننده ) پیش می رود. به رغم این که ظاهراً پشت صحنه یک نمایش را شاهدیم، حرکت ها و رفتارها آشکارا خود برازنده یک اجرای بی نقص هستند.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف«هنریک» ( یوزفسون ) ، کارگردان پابه سن گذاشته تئاتر، گذشته و آلام و رنج هائی را که به ویژه برای بازیگران زن اجراهایش به بار آورده، مرور می کند. او که در حال تمرین اجرائی از یک نمایش «استریندبرگ» است، نسبت به «آنا» ( اولین ) ، زن جوان نقش اول نمایش، کششی در خود حس می کند اما این را پنهان نگه می دارد، سرانجام طی بحثی طولانی که پس از یکی از تمرین ها میان او و «آنا» درمی گیرد، کارگردان و بازیگر رابطه زندگی و تئاتر را پُر از تلخ کامی های ناگزیر می یابند و «هنریک» به یاد می آورد که زمانی رابطه بدفرجامی با مادرِ «آنا»، «راکل» ( تولین ) ، یک زن بازیگر دیگر، داشته است…
این فیلم تلویزیونی را برگمان یک سال پس از فانی و الکساندر که به ادعای خود او قرار بود آخرین فیلمش باشد، ساخت. پس از تمرین ادای دینی است به تئاتر، به عنوان یکی از دل مشغولی های اساسی برگمان و فقط استادی او است که به فیلم درآمدن چنین دست مایه ای را توجیه می کند. تمام فیلم در یک صحنه ثابت که همان دکور نمایش استریندبرگ است، می گذرد و حول برخوردهای سه شخصیت ( با سه بازی خیره کننده ) پیش می رود. به رغم این که ظاهراً پشت صحنه یک نمایش را شاهدیم، حرکت ها و رفتارها آشکارا خود برازنده یک اجرای بی نقص هستند.
wiki: پس از تمرین