پریمورْسْکی، سَرْزَمین (Primorski)
(یا: سرزمین کرانه ای) ناحیه ای در جنوب خاور دور روسیه، بین مرز منچوری و دریای ژاپن، با ۱۶۵,۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲,۲۵۵,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). ۷۸ درصد از جمعیت آن در شهر زندگی می کنند. صنایع آن عبارت اند از استخراج زغال سنگ و فلزات غیرآهنی، ماهی گیری، چوب بری، دامپروری، و کشت گندم، جو دوسر، برنج، سویا و سیب زمینی. زمین نواحی اطراف رود اوسوری در غرب پست است؛ و در شرق، کوه های سیخوت ـ آلین (بلندترین قله، با ارتفاع ۲,۰۷۷ متر) قرار دارند. آب و هوای آن موسمی و حدود ۷۰ درصد از آن پوشیده از درختان کاج است. ذخایر غنی زغال سنگ، قلع، سرب، روی، طلا دارد. شهرهای بزرگ آن عبارت اند از ولادی وستوک، اوسوریسک، و ناخودکا. تراکم جمعیت در زمین های پست، به ویژه در امتداد راه آهن سراسری سیبری، و در ساحل جنوبی است. نخستین کاشفان منطقه شکارچیان قزاق بودند که در جست وجوی خز در قرن ۱۷ وارد این سرزمین شدند. پریمورسکی بخشی از چین شمالی را تشکیل می داد که در ۱۸۵۸ به روسیه منضم شد. با احداث خط آهن سیبری (۱۹۰۴) این سرزمین به سرعت توسعه یافت. کرای پریمورسکی در ۱۹۳۸ تأسیس شد.
(یا: سرزمین کرانه ای) ناحیه ای در جنوب خاور دور روسیه، بین مرز منچوری و دریای ژاپن، با ۱۶۵,۹۰۰ کیلومتر مربع مساحت و ۲,۲۵۵,۰۰۰ نفر جمعیت (۱۹۹۶). ۷۸ درصد از جمعیت آن در شهر زندگی می کنند. صنایع آن عبارت اند از استخراج زغال سنگ و فلزات غیرآهنی، ماهی گیری، چوب بری، دامپروری، و کشت گندم، جو دوسر، برنج، سویا و سیب زمینی. زمین نواحی اطراف رود اوسوری در غرب پست است؛ و در شرق، کوه های سیخوت ـ آلین (بلندترین قله، با ارتفاع ۲,۰۷۷ متر) قرار دارند. آب و هوای آن موسمی و حدود ۷۰ درصد از آن پوشیده از درختان کاج است. ذخایر غنی زغال سنگ، قلع، سرب، روی، طلا دارد. شهرهای بزرگ آن عبارت اند از ولادی وستوک، اوسوریسک، و ناخودکا. تراکم جمعیت در زمین های پست، به ویژه در امتداد راه آهن سراسری سیبری، و در ساحل جنوبی است. نخستین کاشفان منطقه شکارچیان قزاق بودند که در جست وجوی خز در قرن ۱۷ وارد این سرزمین شدند. پریمورسکی بخشی از چین شمالی را تشکیل می داد که در ۱۸۵۸ به روسیه منضم شد. با احداث خط آهن سیبری (۱۹۰۴) این سرزمین به سرعت توسعه یافت. کرای پریمورسکی در ۱۹۳۸ تأسیس شد.
wikijoo: پریمورسکی،_سرزمین