پریشان فکرت

لغت نامه دهخدا

پریشان فکرت. [ پ َ ف ِ رَ ] ( ص مرکب ) پراکنده فکر. سرگشته. مضطرب. آشفته : پریشان فکرت در کارها حیران بود. ( کلیله و دمنه ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- سر گشته پراگنده فکر . ۲- مضطرب آشفته .

پیشنهاد کاربران

بپرس