پریزاده

فرهنگ اسم ها

لغت نامه دهخدا

پریزاده. [ پ َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) پریزاد. فرزند پری. پری نژاد :
همه رخ چودیبای رومی برنگ
خروشان ز چنگ پریزاده چنگ.
فردوسی.
پریزاده ای یا سیاوخشیا
که دل را بمهرت همی تخشیا.
فردوسی.
سیاوش نیم نز پریزادگان
از ایرانم از شهر آزادگان.
فردوسی.
پریزادگان رزم رادل پسند
بپولاد پوشیده چینی پرند.
عنصری.

فرهنگ فارسی

( صفت ) زاد. پری فرزند پری پری نژاد. ۲- ( استعاره ) کودک زنی زیبا. ۳- ( استعاره ) فرزند زیبا .

فرهنگ معین

(پَ دِ ) (ص مف . ) ۱ - فرزند پری . ۲ - بچة بسیار زیبا.

پیشنهاد کاربران

بپرس