پریدوش

لغت نامه دهخدا

پریدوش. [ پ َ ] ( ق مرکب ) شب پیش از دوش. پریشب. این لفظ قیاساً باید چنین باشد. مرکب از دو جزء پری و دوش اما در فرهنگها پرندوش است و پریدوش دیده نشده است. مرحوم ادیب پیشاوری راست :
پریدوش چون جنبش چرخ سنج
بود پنجمین نوبت از هفت و پنج.

فرهنگ فارسی

پرندوش، پریشب
شب پیش از دوش پریشب .

فرهنگ معین

(پَ ) (ق مر. ) پرندوش ، پریشب .

فرهنگ عمید

پرندوش، پریشب.

پیشنهاد کاربران

بپرس