پری نژاد

لغت نامه دهخدا

پری نژاد. [ پ َ ن ِ ] ( ص مرکب ) که اصل و تبار از پری دارد. پری زاد. پری زاده ( کنایه از معشوق ) :
گوری کنیم و باده کشیم و بُویم شاد
بوسه دهیم بر دو لبان پری نژاد.
رودکی.
یاری گُزیدم از همه گیتی پری نژاد
زآن شد ز پیش چشم من امروز چون پری.
فرخی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- که اصل و نژادی از پری دارد پری زاده پری زاد. ۲- معشوق . ۳- زیبا روی زیبا .

فرهنگ معین

(پَ . نِ ) (ص مر. ) ۱ - پری زاده . ۲ - معشوق . ۳ - زیباروی .

فرهنگ عمید

۱. از نژاد پری، پری زاد، پری زاده.
۲. [مجاز] زیبا مانند پری.

پیشنهاد کاربران

بپرس