پری ملکی ( ۱۵ آبان ۱۳۳۰ در تهران ) خواننده، موسیقی دان ایرانی است.
پری ملکی در ۱۵ آبانِ ۱۳۳۰ در محلّهٔ درخونگاه بازار تهران در خانه ای سنتی و قدیمی زاده شد.
او ششمین فرزند خانواده بود. پدرش به تجارت چای اشتغال داشت. از شش سالگی همراه با خانواده به منزلی در محله جمال آباد نیاوران نقل مکان کردند. از این ایام بود که به موسیقی رادیو گوش می کرد و آنچه می شنید، فرا می گرفت. کلاس اول دبستان بود که برای اولین بار در جمع همکلاسی ها آواز خواند. پنجم دبستان بود که در جشن مدرسه همراه با ساز یکی از همکلاسی ها که عبارت بود از یک شانه سر، تصنیفی از پروین را خواند. از آن پس به طور مرتب در جشن ها و مسابقات مدرسه، بی اطلاع خانواده شرکت کرد. بارها در مسابقات ناحیه شمیران رتبه اول را کسب کرد، اما به دلیل همین حضور مخفیانه، از ادامه راه بازماند.
... [مشاهده متن کامل]
پری ملکی دارای دیپلم علوم طبیعی در سال ۱۳۵۰، با حسن ملکی ازدواج کرد و بعدها نام خانوادگی او را برای فعالیت های هنری برگزید. حسن ملکی، دبیر ادبیات، روزنامه نگار و نویسنده است و حاصل این ازدواج، دو فرزند است: توکا ملکی، دخترش، متولد ۱۳۵۲ کارشناس ارشد هنر، نویسنده و پژوهشگر است و پسرش بامداد ملکی متولد ۱۳۶۴ نوازنده تنبک و عود و عضو گروه خنیاست.
پس از ازدواج به تشویق همسرش خواندن را به طور جدی پی گرفت. ایرج تیمورتاش، ترانه سرا، او را به وزارت فرهنگ و هنر وقت معرفی کرد و او مدت زمان کوتاهی نزد محمود کریمی به فراگیری آواز سنتی پرداخت. از سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۹ در انگلیس به فراگیری گیتار کلاسیک پرداخت و پس از بازگشت به ایران یک سالی نیز نزد برادران صادق و باقر مؤذن آموختن را ادامه داد. پس از آن به آموختن سه تار روی آورد. یک سال نخست را با جمال سماواتی و پس از آن با مسعود شعاری کار کرد. از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ فراگیری آواز سنتی را نزد نصرالله ناصح پور پی گرفت. کلاس ها در مرکز چاووش به صورت گروهی تشکیل می شد. استاد که ردیف عبدالله دوامی ( مکتب تهران ) را می آموخت، گوشه ای را چندین بار می خواند و هفته بعد درس را تحویل می گرفت. این آموزش با ضبط کاست همراه نبود و هنرجو می بایست از حافظه خود استفاده می کرد. پری ملکی از استاد می خواست تا بار دیگر در آخرین لحظه کلاس، درس آن جلسه را تکرار کند و خود، تمام راه برگشت به خانه را زمزمه می کرد تا درس را فراموش نکند. پس از آن نزد علی جهاندار شیوه سید حسین طاهرزاده ( مکتب اصفهان ) را فراگرفت. شیوه استاد این بود که درس را ضبط می کرد و برای هنرجو می خواند. این همان شیوه ای است که پری ملکی خود برای تدریس به کار گرفت. در همین ایام نزد امیر پایور به فراگیری تصانیف قدیمی پرداخت. امیر پایور به خاطر داشت که ایام کودکی و نوجوانی اش، عارف قزوینی در منزل آن ها زندگی می کرده و پدرش شاگرد آقا حسینقلی بوده است. امیر پایور بسیاری از تصانیف سنتی و مردمی آن سال ها را در خاطر داشت.
پری ملکی در ۱۵ آبانِ ۱۳۳۰ در محلّهٔ درخونگاه بازار تهران در خانه ای سنتی و قدیمی زاده شد.
او ششمین فرزند خانواده بود. پدرش به تجارت چای اشتغال داشت. از شش سالگی همراه با خانواده به منزلی در محله جمال آباد نیاوران نقل مکان کردند. از این ایام بود که به موسیقی رادیو گوش می کرد و آنچه می شنید، فرا می گرفت. کلاس اول دبستان بود که برای اولین بار در جمع همکلاسی ها آواز خواند. پنجم دبستان بود که در جشن مدرسه همراه با ساز یکی از همکلاسی ها که عبارت بود از یک شانه سر، تصنیفی از پروین را خواند. از آن پس به طور مرتب در جشن ها و مسابقات مدرسه، بی اطلاع خانواده شرکت کرد. بارها در مسابقات ناحیه شمیران رتبه اول را کسب کرد، اما به دلیل همین حضور مخفیانه، از ادامه راه بازماند.
... [مشاهده متن کامل]
پری ملکی دارای دیپلم علوم طبیعی در سال ۱۳۵۰، با حسن ملکی ازدواج کرد و بعدها نام خانوادگی او را برای فعالیت های هنری برگزید. حسن ملکی، دبیر ادبیات، روزنامه نگار و نویسنده است و حاصل این ازدواج، دو فرزند است: توکا ملکی، دخترش، متولد ۱۳۵۲ کارشناس ارشد هنر، نویسنده و پژوهشگر است و پسرش بامداد ملکی متولد ۱۳۶۴ نوازنده تنبک و عود و عضو گروه خنیاست.
پس از ازدواج به تشویق همسرش خواندن را به طور جدی پی گرفت. ایرج تیمورتاش، ترانه سرا، او را به وزارت فرهنگ و هنر وقت معرفی کرد و او مدت زمان کوتاهی نزد محمود کریمی به فراگیری آواز سنتی پرداخت. از سال ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۹ در انگلیس به فراگیری گیتار کلاسیک پرداخت و پس از بازگشت به ایران یک سالی نیز نزد برادران صادق و باقر مؤذن آموختن را ادامه داد. پس از آن به آموختن سه تار روی آورد. یک سال نخست را با جمال سماواتی و پس از آن با مسعود شعاری کار کرد. از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۶۴ فراگیری آواز سنتی را نزد نصرالله ناصح پور پی گرفت. کلاس ها در مرکز چاووش به صورت گروهی تشکیل می شد. استاد که ردیف عبدالله دوامی ( مکتب تهران ) را می آموخت، گوشه ای را چندین بار می خواند و هفته بعد درس را تحویل می گرفت. این آموزش با ضبط کاست همراه نبود و هنرجو می بایست از حافظه خود استفاده می کرد. پری ملکی از استاد می خواست تا بار دیگر در آخرین لحظه کلاس، درس آن جلسه را تکرار کند و خود، تمام راه برگشت به خانه را زمزمه می کرد تا درس را فراموش نکند. پس از آن نزد علی جهاندار شیوه سید حسین طاهرزاده ( مکتب اصفهان ) را فراگرفت. شیوه استاد این بود که درس را ضبط می کرد و برای هنرجو می خواند. این همان شیوه ای است که پری ملکی خود برای تدریس به کار گرفت. در همین ایام نزد امیر پایور به فراگیری تصانیف قدیمی پرداخت. امیر پایور به خاطر داشت که ایام کودکی و نوجوانی اش، عارف قزوینی در منزل آن ها زندگی می کرده و پدرش شاگرد آقا حسینقلی بوده است. امیر پایور بسیاری از تصانیف سنتی و مردمی آن سال ها را در خاطر داشت.
