پرکینز آنتونی. پِرکینْز، آنتونی (۱۹۳۲ـ۱۹۹۲)(Perkins, Anthony)
بازیگر امریکایی سینما. نقش نورمن بِیتس روان پریش و پایبندِ مادر را در فیلمبیمار روانی (۱۹۶۰)، ساختۀ آلفرد هیچکاک، وبیمار روانی ۲ (روح ۲) (۱۹۸۲) و نیز نقش های محجوب ولی هوشمندانه را در ترغیب دوستانه (۱۹۵۶)، محاکمه (۱۹۶۲)، و قتل های شامپاین (۱۹۶۷) ایفا کرد. به علاوه، بر صحنۀ تئاتر در لندن و نیویورک ظاهر شد. آنتونی پرکینز در نیویورک به دنیا آمد. پدرش، آزگود پرکینز، بازیگر شخصیت پرداز، بود. بازیگری را از ۱۵سالگی آغاز کرد و در ۱۹۵۳ در نخستین فیلمش، زن بازیگر، نقش آفرینی کرد. سپس بر صحنۀ تئاتر برادوی به بازی پرداخت و برای بازی در دومین فیلمش، ترغیب دوستانه، نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. پس از بیمار روانی به اروپا رفت و در دهۀ ۱۹۶۰ در فیلم های گوناگونی ایفای نقش کرد که شمار اندکی از این فیلم ها با استقبال منتقدان و موفقیت تجاری روبه رو شد. سپس به امریکا بازگشت و در نقش شخصیت هایی که اغلب رگه های مذهبی داشتند، خوش درخشید، ازجمله نقش کشیش ارتش در کَچ ۲۲ (۱۹۷۰)، مبلّغ قلابی در زندگی و دورانِ قاضی روی بین (۱۹۷۳)، و کشیش بنیادگرای دیوانه در جنایت های شهوت (۱۹۸۴). پرکینز بیش از هر چیز با نقش نورمن بیتس شناخته شده است، مردی روان پریش که مشتری های زن را می کشد و خود را به شکل مادرش درمی آورد که سال ها پیش او را به قتل رسانده است،. روان رنجوری و ابهامی که پرکینز به این نقش بخشیده و تقریباً همدلی تماشاگر را برمی انگیزد، سهم بسزایی در موفقیت این فیلم داشته است. پس از۲۰ سال در دو دنباله ای که در ۱۹۸۳ و ۱۹۸۶ بر این فیلم ساخته شد، باز همین نقش را ایفا کرد. کارگردانی فیلم آخر را پرکینز انجام داد.
بازیگر امریکایی سینما. نقش نورمن بِیتس روان پریش و پایبندِ مادر را در فیلمبیمار روانی (۱۹۶۰)، ساختۀ آلفرد هیچکاک، وبیمار روانی ۲ (روح ۲) (۱۹۸۲) و نیز نقش های محجوب ولی هوشمندانه را در ترغیب دوستانه (۱۹۵۶)، محاکمه (۱۹۶۲)، و قتل های شامپاین (۱۹۶۷) ایفا کرد. به علاوه، بر صحنۀ تئاتر در لندن و نیویورک ظاهر شد. آنتونی پرکینز در نیویورک به دنیا آمد. پدرش، آزگود پرکینز، بازیگر شخصیت پرداز، بود. بازیگری را از ۱۵سالگی آغاز کرد و در ۱۹۵۳ در نخستین فیلمش، زن بازیگر، نقش آفرینی کرد. سپس بر صحنۀ تئاتر برادوی به بازی پرداخت و برای بازی در دومین فیلمش، ترغیب دوستانه، نامزد دریافت جایزۀ اسکار شد. پس از بیمار روانی به اروپا رفت و در دهۀ ۱۹۶۰ در فیلم های گوناگونی ایفای نقش کرد که شمار اندکی از این فیلم ها با استقبال منتقدان و موفقیت تجاری روبه رو شد. سپس به امریکا بازگشت و در نقش شخصیت هایی که اغلب رگه های مذهبی داشتند، خوش درخشید، ازجمله نقش کشیش ارتش در کَچ ۲۲ (۱۹۷۰)، مبلّغ قلابی در زندگی و دورانِ قاضی روی بین (۱۹۷۳)، و کشیش بنیادگرای دیوانه در جنایت های شهوت (۱۹۸۴). پرکینز بیش از هر چیز با نقش نورمن بیتس شناخته شده است، مردی روان پریش که مشتری های زن را می کشد و خود را به شکل مادرش درمی آورد که سال ها پیش او را به قتل رسانده است،. روان رنجوری و ابهامی که پرکینز به این نقش بخشیده و تقریباً همدلی تماشاگر را برمی انگیزد، سهم بسزایی در موفقیت این فیلم داشته است. پس از۲۰ سال در دو دنباله ای که در ۱۹۸۳ و ۱۹۸۶ بر این فیلم ساخته شد، باز همین نقش را ایفا کرد. کارگردانی فیلم آخر را پرکینز انجام داد.
wikijoo: پرکینز،_آنتونی_(۱۹۳۲ـ۱۹۹۲)