پرکنه. [ پ َ ک َ ن َ ] ( اِخ ) بخشی از بخشهای مملکت هند. و اصل آن با گاف فارسی است. رجوع به پرگنه شود.
پرکنه : ( پر - ک - نه ) با تلفظ کسره ( perke - neh ) در گویش مازندرانی به معنای لرزیدن بر اثر سرمای زیاد و یا ترسیدن زیاد در مورد انسان گفته می شود.+ عکس و لینک
