پرکر

لغت نامه دهخدا

پرکر. [ پ َ ک َ ] ( اِ ) انتظار و منتظر بودن و چشم براه داشتن. ( برهان ). و رجوع به پرخر شود.

( اسم ) انتظار منتظر بودن چشم براه داشتن .

(پَ کَ ) (اِمص . ) منتظر بودن ، چشم به راه داشتن .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید