پرکاوش

لغت نامه دهخدا

پرکاوش. [ پ َ / پ ِ وِ ] ( اِمص مرکب ) بریدن شاخهای زیادتی است از درخت انگور و درختان دیگر.( برهان ). بریدن و پیراستن شاخهای زیاده. ( رشیدی ).

( اسم ) بریدن شاخهای زیادتی از درخت انگور و درختان دیگر بریدن و پیراستن شاخهای زیادی .

(پَ وِ ) (اِ. ) پیرایش درخت ، بریدن شاخه های زیادی درخت .

بریدن شاخه های زیادی درخت، پیراستن درخت.

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید