پِرِژِوالْسْکی، نیکُلای میخائیلوویچ (۱۸۳۹ـ۱۸۸۸)(Przhevalsky, Nikolay Mikhailovich)
سیاح روس. به دانش اروپا دربارۀ شرق آسیای مرکزی خدمات شایان کرد. از ۱۸۶۷ تا زمان مرگ به مغولستان، ترکستان، و تبت سفر کرد. در آن هنگام، مأموریت های او محرمانه بود، زیرا بخشی از مبارزۀ روسیه با بریتانیا بر سر سلطه بر آسیای مرکزی ـ معروف به بازی بزرگ ـ به شمار می رفت. شهرت پرژوالسکی بیشتر برای مجموعۀ گیاهان و جانورانش است تا تحقیقات علمی. او شتر وحشی و تنها گونۀ باقی مانده از اسب وحشی، معروف به اسب وحشی پرژوالسکی، را کشف کرد. در نخستین سفر از مسافرت های چهارگانه اش، از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۲ از ناحیۀ دریاچۀ بایکال به راه افتاد، از طریق مغولستان و صحرای گبی به جانگ جیاکو، واقع در دروازۀ دیوار بزرگ چین، رفت و از طریق مغولستان بازگشت و به دریاچۀ چینگ های هو رسید. سرمای زمستان مانع از رسیدنش به لهاسا، پایتخت تبت، شد. دومین سفرش در ۱۸۷۶، از سین کیانگ، غربی ترین ایالت چین، آغاز گردید. او از سمت جنوب شرقی از کوه های تین شان و بیابان تاکلا ماکان گذشت و کوشید به لهاسا برود. در سومین سفرش در ۱۸۷۹، به ۲۷۰کیلومتری لهاسا رسید. در چهارمین سفرش در ۱۸۸۳، حرکت خود را از اورگا (اولان باتور کنونی)، در مغولستان آغاز کرد، از ترکستان غربی گذشت و از ایسیک کول، یکی از بزرگ ترین دریاچه های کوهستانی جهان، در تیان شان دیدن کرد.
سیاح روس. به دانش اروپا دربارۀ شرق آسیای مرکزی خدمات شایان کرد. از ۱۸۶۷ تا زمان مرگ به مغولستان، ترکستان، و تبت سفر کرد. در آن هنگام، مأموریت های او محرمانه بود، زیرا بخشی از مبارزۀ روسیه با بریتانیا بر سر سلطه بر آسیای مرکزی ـ معروف به بازی بزرگ ـ به شمار می رفت. شهرت پرژوالسکی بیشتر برای مجموعۀ گیاهان و جانورانش است تا تحقیقات علمی. او شتر وحشی و تنها گونۀ باقی مانده از اسب وحشی، معروف به اسب وحشی پرژوالسکی، را کشف کرد. در نخستین سفر از مسافرت های چهارگانه اش، از ۱۸۷۰ تا ۱۸۷۲ از ناحیۀ دریاچۀ بایکال به راه افتاد، از طریق مغولستان و صحرای گبی به جانگ جیاکو، واقع در دروازۀ دیوار بزرگ چین، رفت و از طریق مغولستان بازگشت و به دریاچۀ چینگ های هو رسید. سرمای زمستان مانع از رسیدنش به لهاسا، پایتخت تبت، شد. دومین سفرش در ۱۸۷۶، از سین کیانگ، غربی ترین ایالت چین، آغاز گردید. او از سمت جنوب شرقی از کوه های تین شان و بیابان تاکلا ماکان گذشت و کوشید به لهاسا برود. در سومین سفرش در ۱۸۷۹، به ۲۷۰کیلومتری لهاسا رسید. در چهارمین سفرش در ۱۸۸۳، حرکت خود را از اورگا (اولان باتور کنونی)، در مغولستان آغاز کرد، از ترکستان غربی گذشت و از ایسیک کول، یکی از بزرگ ترین دریاچه های کوهستانی جهان، در تیان شان دیدن کرد.