پرچم جنگ

پرچم جنگی که به عنوان پرچم نظامی، پرچم جنگی یا استاندارد نیز شناخته می شود، [ ۱] گونه ای از پرچم ملی برای استفاده توسط نیروهای نظامی کشور در هنگام حضور در خشکی است. معادل دریایی یک نشان دریایی است. تحت دقیق ترین معنای این واژه، امروزه تعداد کمی از کشورها پرچم های جنگی مناسبی دارند و بیشتر آنها ترجیح می دهند به جای آن از پرچم دولتی یا پرچم استاندارد ملی خود برای این منظور استفاده کنند.
صدای شیپور! بگذار رنگ های خونی ما موج بزند! یا پیروزی، یا قبر.
علائم صحرایی حداقل از عصر برنز در جنگ های اولیه استفاده می شد. خود واژه استاندارد از یک اصطلاح فرانسوی قدیمی برای علامت میدانی ( نه لزوماً پرچم ) گرفته شده است.
استفاده از پرچم ها به عنوان نشانه های میدانی ظاهراً در آسیا، در عصر آهن، احتمالاً در چین یا هند ظاهر شد. [ ۲] در ایران هخامنشی، هر لشکر ارتش استاندارد مخصوص به خود را داشت و «همه افسران بر فراز خیمه های خود پرچم داشتند». [ ۳] نشانه های میدانی اولیه که شامل پرچم هستند، اما محدود به آن نمی شوند، وکسیلوئید یا «پرچم مانند» نیز نامیده می شوند، به عنوان مثال استاندارد عقاب رومی یا استاندارد اژدهای سارمات ها. روم وکسیلوم خود نیز «پرچم مانند» است به این معنا که برخلاف میله پرچم ساده از یک میله افقی آویزان شده بود.
استفاده از پرچم های ساده به عنوان پرچم های نظامی در دوره سده های میانی رایج می شود و به موازات هرالدریک به عنوان مکمل ابزار هرالدیک نشان داده شده روی سپرها توسعه می یابد. پرچم دریایی نیز در دوره سده های میانی توسعه یافت. ساشیمونوی ژاپنی قرون وسطایی که توسط سربازان پیاده حمل می شد، پیشرفتی موازی است.
برخی از شهرها یا کمون های آزاد قرون وسطایی نشانی نداشتند و از پرچم های جنگی استفاده می کردند که از یک نشان نشات نمی گرفت؛ بنابراین، شهر لوسرن از یک پرچم آبی - سفید به عنوان علامت میدانی از اواسط سده سیزدهم استفاده کرد، بدون اینکه آن را از طرح سپر هرالدیک مشتق کند.
• ساشیمونو
• اوماجیروشی