پرچم بریتانیا

پرچم بریتانیا ( به انگلیسی: Flag of the United Kingdom ) یا پرچم اتحاد ( به انگلیسی: The Union Flag ) یا نشان اتحاد ( به انگلیسی: The Union Jack ) ، پرچم رسمی کشور بریتانیا و ایرلند شمالی است.
این پرچم مشهور پس از تشکیل کشور پادشاهی متحد در سال ۱۷۰۷ میلادی در پی اتحاد پادشاهی انگلستان ( شامل انگلستان و ولز ) با پادشاهی اسکاتلند به وجود آمد. در قرن ۱۹ میلادی، نشان پرچم ایرلند نیز به آن اضافه شد.
پرچم بریتانیا از ترکیب پرچم های سه کشور اصلی در پادشاهی متحد ایجاد شده است:
• پرچم اسکاتلند یا صلیب سنت اندریاس: زمینه آبی، صلیب ضربدری سفید اندریاس قدیس
• پرچم انگلستان یا صلیب سنت جرج: زمینه سفید، صلیب قرمز سنت جرج
• پرچم ایرلند شمالی یا صلیب سنت پاتریک: با زمینه سفید و صلیب قرمز؛ گرچه این پرچم هیچگاه مستقلاً به عنوان پرچم ایرلند شمالی بکار نرفته است.
نسبت تناسب پرچم بریتانیا ۱:۲ است اما در ارتش بریتانیا از نسبت ۳:۵ استفاده می شود.
نقش پرچم بریتانیا در طول ۳۰۰ سال گذشته در پرچم های کشورهای بسیاری از جمله هند، استرالیا، زلاندنو، قبرس، آمریکا، فلسطین، کنیا، نیجریه، سیلان، جامائیکا، کانادا و سنگاپور وجود داشته است. در سال ۱۹۹۹ پس از تبدیل هنگ کنگ بریتانیا به هنگ کنگ چین، نقش پرچم بریتانیا از پرچم هنگ کنگ حذف شد.
پرچم اتحاد پراستفاده و معروف ترین پرچم در سراسر جهان است که به واسطه امپراتوری بریتانیا گسترش یافت. در گذشته بر روی پرچم های زیادی از مناطق جهان بود. هم اکنون پرچم اتحاد در بالای سمت چپ پرچم های آنگویلا، استرالیا، آکراتاری و داکیلیا، جزیره اسنشن، برمودا، قلمرو جنوبگان بریتانیا، قلمرو بریتانیا در اقیانوس هند، جزایر ویرجین بریتانیا، جزایر کیمن، جزایر فالکلند، مونتسرات، جزایر پیت کرن، سنت هلن، جزایر جورجیای جنوبی و ساندویچ جنوبی، تریستان دا کونا، جزایر تورکس و کایکوس، نیوزیلند و ایالت های هاوایی، بریتیش کلمبیا، منیتوبا و انتاریو ترسیم شده است. [ ۱]