پرپا
لغت نامه دهخدا
پرپا. [ پ ُ ] ( اِ مرکب ) هَدبه. خرخدا. خرخاکی. پرپایه. حمارالبیت.
فرهنگ فارسی
( اسم ) خرخاکی خرخدا حمارالبیت پر پایه .
فرهنگ عمید
= خرخاکی
گویش مازنی
مترادف ها
پرپا، صد پا
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید