پرویز کاردان ( زادهٔ ۷ آبان ۱۳۱۶ – درگذشتهٔ ۲۰ خرداد ۱۴۰۰ ) کارگردان و بازیگر ایرانی بود. کاردان کار هنری را از سال ۱۳۳۸ با بازی در نمایش های تلویزیونی آغاز و سال ۱۳۴۰ با بازی در تئاتر صحنه ای ادامه فعالیت داد. او سینما را سال ۱۳۵۰ با کارگردانی و بازی در فیلم عمو یادگار تجربه کرد. کاردان از اولین سازندگان سریال یا مجموعه تلویزیونی در ایران بود. او گفته بود ایدهٔ ساخت سریال را زمانی که در بریتانیا بوده در ذهن پرورانده و بعد از بازگشت به تلویزیون ایران پیشنهاد داده است. او دانش آموختهٔ دانشکدهٔ هنرهای دراماتیک در تهران و کارگردانی تلویزیون از انگلستان بود.
... [مشاهده متن کامل]
پرویز کاردان زاده ۱۳۱۶ در شیراز بود و در انگلستان تئاتر و هنرهای دراماتیک آموخته بود. او در سال ۱۳۴۳ برای کارآموزی در یک دوره آموزشی نمایش تلویزیونی در بی بی سی به بریتانیا رفت.
پرویز کاردان فعالیت در تلویزیون ایران را به عنوان کارگردان و بازیگر نمایش های شبکه سه در سال ۱۳۳۸ آغاز نمود. نخستین کار او سرکار استوار از سریال های طنز قدیمی و طولانی تلویزیون ملی ایران بود که بسیاری از بخش های این سریال را خود او نوشته و کارگردانی کرده بود. او ایده این سریال را هنگامی که در بریتانیا بود در ذهن پرورانده و پس از بازگشت به تلویزیون ایران پیشنهاد داده بود. این مجموعه در ۲۰۰ قسمت، از سال ۱۳۴۶ هفته ای یکبار مردم را درپای تلویزیون می نشاند و پخش تکراری آن دربرنامه های نیمروز تابستانی نیز طرفداران فراوانی داشت. نقش سرکار استوار را عبدالعلی همایون بازی می کرد. مأمور ژاندارمری روستایی درایران که با نقشه های هوشیارانه ای که طرح می کرد ونام آن را «پولتیک سرکار استواری» می نامید، خلافکاران را در دام می انداخت. تیپ های ماندگاری در این سریال تلویزیونی خلق شد که بعدها هریک برای خود سوژهٔ سریال ها و حتی فیلم های سینمایی بسیار شدند. معروف ترین این تیپ ها، صمد با بازی پرویز صیاد و کرمعلی خان و مرادبرقی با بازی خودش بودند.
پس از آن کاردان سریال خانه به دوش را بر پاسه یکی از کاراکترهای سریال سرکار استوار، یعنی «مراد برقی» پدید آورد. شب هایی که این سریال از تلویزیون پخش می شد خیابان ها کاملاً خلوت می شدند. کاردان برای نخستین بار از ستار که آن زمان جوانی تازه کار بود برای خواندن شعر موسیقی این سریال استفاده می کند و بدین ترتیب او به عالم هنر معرفی می شود.
... [مشاهده متن کامل]
پرویز کاردان زاده ۱۳۱۶ در شیراز بود و در انگلستان تئاتر و هنرهای دراماتیک آموخته بود. او در سال ۱۳۴۳ برای کارآموزی در یک دوره آموزشی نمایش تلویزیونی در بی بی سی به بریتانیا رفت.
پرویز کاردان فعالیت در تلویزیون ایران را به عنوان کارگردان و بازیگر نمایش های شبکه سه در سال ۱۳۳۸ آغاز نمود. نخستین کار او سرکار استوار از سریال های طنز قدیمی و طولانی تلویزیون ملی ایران بود که بسیاری از بخش های این سریال را خود او نوشته و کارگردانی کرده بود. او ایده این سریال را هنگامی که در بریتانیا بود در ذهن پرورانده و پس از بازگشت به تلویزیون ایران پیشنهاد داده بود. این مجموعه در ۲۰۰ قسمت، از سال ۱۳۴۶ هفته ای یکبار مردم را درپای تلویزیون می نشاند و پخش تکراری آن دربرنامه های نیمروز تابستانی نیز طرفداران فراوانی داشت. نقش سرکار استوار را عبدالعلی همایون بازی می کرد. مأمور ژاندارمری روستایی درایران که با نقشه های هوشیارانه ای که طرح می کرد ونام آن را «پولتیک سرکار استواری» می نامید، خلافکاران را در دام می انداخت. تیپ های ماندگاری در این سریال تلویزیونی خلق شد که بعدها هریک برای خود سوژهٔ سریال ها و حتی فیلم های سینمایی بسیار شدند. معروف ترین این تیپ ها، صمد با بازی پرویز صیاد و کرمعلی خان و مرادبرقی با بازی خودش بودند.
پس از آن کاردان سریال خانه به دوش را بر پاسه یکی از کاراکترهای سریال سرکار استوار، یعنی «مراد برقی» پدید آورد. شب هایی که این سریال از تلویزیون پخش می شد خیابان ها کاملاً خلوت می شدند. کاردان برای نخستین بار از ستار که آن زمان جوانی تازه کار بود برای خواندن شعر موسیقی این سریال استفاده می کند و بدین ترتیب او به عالم هنر معرفی می شود.
